Ze staan nog steeds onvoorwaardelijk achter de man die ooit hun baas was. De tientallen ex-medewerkers van de DSB-bank die gisteren op de perspresentatie van het boek 'Project Homerus' afkwamen. Samen met zeker honderd journalisten zitten ze in een tjokvolle zaal in het stadion van AZ, de club waar tot vorig jaar DSB de hoofdsponsor was, en Dirk Scheringa de voorzitter.

Scheringa zit bij de boekpresentatie op de voorste rij. Zijn vrouw Baukje naast hem. De ontslagen DSB'ers klappen luid als Scheringa het eerste exemplaar van het boek in ontvangst neemt. Sommigen moeten er zelfs een beetje om huilen. De emoties om het failliet van DSB zijn nog steeds niet weg. Scheringa was een fijne baas, en DSB voelde als een familie.

Ook Scheringa zelf wordt het even te veel als hij het boek over de val van zijn imperium krijgt uitgereikt. Met een glaasje water erbij gaat het al beter, en klinkt er weer strijdbare taal. Nee, Scheringa geeft niet op. Over twee weken doet hij aangifte wegens het kapotmaken van zijn bank. Er moet ook een parlementaire enquête komen en spaarders moeten hun geld terugkrijgen, zegt de bankier.

Hoe het met hem gaat, vraagt een televisieverslaggever. „Het gaat heel apart met mij”, antwoordt Scheringa. „In dit boek lees je de waarheid. Hoe het allemaal gegaan is met de val van de bank. Dan word ik daar toch weer emotioneel van. De conclusie is dat DSB niet failliet had hoeven gaan.”

'Project Homerus' is het verhaal van Kirsten Verdel, die als naaste medewerker van Scheringa het omvallen van DSB van dichtbij meemaakte. „Ik zat niet dichtbij het vuur, ik zat ín het vuur”, zegt ze er zelf over. Tot vorige week wist niemand dat ze met een boek over DSB bezig was, om ervoor te zorgen dat ze in alle rust kon schrijven.

In 'Project Homerus' schrijft Verdel toe naar de conclusie, dat De Nederlandsche Bank (DNB) en de Autoriteit Financiële Markten (AFM) doelbewust hebben bijgedragen aan het failliet van DSB. Ook minister van financiën Wouter Bos is indirect verantwoordelijk: hij had veel meer voor DSB kunnen doen, maar was volstrekt ongeïnteresseerd in de problemen.

Zelf wil Scheringa niet zo stellig zijn. Als een mantra herhalen de oud-DSB-baas en zijn persvoorlichter Klaas Wilting: „Iedereen moet het boek zelf maar lezen, en zelf conclusies trekken.”

Een objectief boek is het niet geworden. Dat geeft Verdel zelf ook toe. „Het is een ooggetuigenverslag van hoe ik het bij DSB heb ervaren. De Nederlandsche Bank en AFM zullen wel advocaten op mij afsturen, die vinden vast dat er niks van klopt. Maar ik wil deze kant van het verhaal vertellen.”

Kirsten Verdel: Van het Witte Huis tot Wognum

Bestuurskundige Kirsten Verdel (1978) werkte bij internetprovider XS4ALL en was campagnemedewerkster voor de PvdA in Rotterdam. Via een onderzoek naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen belandde ze in het campagneteam van Barack Obama. In de media verwierf ze snel bekendheid als enige Nederlandse die zo dicht bij de nieuwe president van de VS in de buurt kwam. Ze schreef er het boek Van Rotterdam tot het Witte Huis over.

Dirk Scheringa benaderde haar in september 2009 om de financiële producten van DSB door te lichten. In die klus had Verdel aanvankelijk geen trek. „DSB, was dat niet die bank uit Wognum? Van die irritante reclames en de veel te dure woekerpolissen?” Maar Scheringa beloofde volledige openheid van zaken. „DSB is hard op weg de beste consumentenbank van Nederland te worden” , zei hij. Verdel stapte in. Al haar scepsis verdween en ze groeide uit tot vaste adviseur van Scheringa. Die ervaringen tekende ze op in het gisteren bij uitgeverij De Wijsheid verschenen boek Project Homerus, een titel die ontleend is aan de naam die DNB gaf aan de problemen rond DSB.