Soms denk ik dat niets in Amerika mij nog kan verbazen. Schijnbaar ben ik soms heel erg naief. Zoals gisteravond, toen ik bij het Capitol South station op de metro aan het wachten was. Een lege, donkere metro die niet op het schema stond naderde het perron. Het raampje van de machinist ging open, en heel even dacht (hoopte) ik, dat hij me zou aanbieden dat ik mee kon rijden naar New Carrollton, mijn eindhalte.

In plaats daarvan ging ook de voorste deur open: een agent stapte uit de schaduw naar voren, met in zijn rechterhand een enorme shotgun, type ‘Arnold Schwarzenegger in Terminator 2’. Er zat zelfs een vizier op het uiteinde van de loop. Zelden zo’n vervaarlijk wapen gezien. Althans, niet in de handen van een politieagent, die op een metro die nota bene slechts het afval van de stations op kwam halen zo intimiderend naar buiten stapte.

Mocht het zijn bedoeling zijn geweest om mij als burger veilig te laten voelen, dan is die poging bepaald niet succesvol geweest. Wat een maf land is het soms toch ook…