Welterusten Annie, slaap zacht – Houma, China, 13 juni 2006

En vandaag werd ze begraven. Om 13:00 uur kwam het busje voorrijden waarmee we naar een naburig dorp zouden gaan voor de begrafenis. Het kistje stond op de voorste rij banken in de bus. Ik schrok toen ik het zag: een soort aan elkaar getimmerde stapel palets. Goedkoper dan goedkoop, niet eens een echte kist. Kaal en nietig stond de kist daar. Ik kon het niet aanzien en liep de poort uit, op zoek naar een bloem. En ik vond een roos. Prachtig en stralend en met stekels die me flink pijn deden. Maar pijn betekent leven en het maakte de roos voor mij alleen maar krachtiger.