Ik kreeg vandaag een wel heel erg onverwacht telefoontje. De politie Rotterdam-Rijnmond. Of ik een fiets kwijt was?

Wat blijkt? Op de Bewuste Dag Waarop Ik Na Enige Uren Bij Een Bijeenkomst Te Zijn Geweest In Cafe Engels Tot Mijn Grote Schrik Tot De Ontdekking Kwam Dat Mijn Fiets Zomaar Was Verdwenen, zag iemand van stadstoezicht een jongen met de fiets in kwestie op zijn schouder lopen. Foute boel natuurlijk. Dus erachteraan, waarop de jongen de fiets neergooide en ervandoor ging, het vehikel in kwestie daarbij achterlatende. Die werd vervolgens naar de politie gebracht. Toen kwamen de feestdagen en bleef het even stil. Ik had ondertussen geen aangifte gedaan, om drie redenen: geen tijd, fiets was niet verzekerd en ik had het idee dat het sowieso zinloos zou zijn. Fietsendiefstallen worden immers zelden tot nooit opgelost?

Maar de politie zat niet stil. Achterop het spatbord stond het logo van de winkel in Roelofarensveen waar we het rijwiel ooit gekocht hadden (Schouten). Ze belden daar naartoe en ja hoor: mijn telefoonnummer stond nog ergens gekoppeld aan de fiets. Dus werd ik vandaag gebeld. Of ik een fiets kwijt was?

Nu niet meer dus!