Kirsten Verdel

Vandaag hadden we voor het eerst geen les meer. Dat betekende dus: zelf de piste op. Het ging best lekker en ik kon mijn bochtjes aardig draaien. Tot ik net voor de lunch bij het uitstappen van de skilift weer op mijn reeds geblesseerde schouder viel. Die voelde meteen alsof hij in de brand stond…

Gisteravond hadden we voor het eerst echt ge-apres-skied en de drie biertjes die daarbij kwamen kijken waren er eigenlijk drie te veel. Vanmorgen had ik namelijk een kleine kater. Een slecht voorteken. Patrick bleek vandaag prive-les te geven aan iemand anders, dus kwamen we bij een andere groep terecht onder leiding van ene Ruud. Vanaf…

Het is al woensdag. De tijd gaat snel. Ik heb vannacht elf uur geslapen. Ik had zoveel pijn aan mijn schouders, dat ik mijn laptop niet eens meer kon optillen. Ook kon ik niet op mijn armen steunen bij het opstaan uit bed. Ik was dus bang dat ik vandaag niet zou kunnen boarden. Maar…

Vandaag begon met spierpijn in mijn armen en twee heel erg blauw/paarse knieen. Maar verder voelde ik me prima. Tim, die ook in onze groep zat en gisteren raar was gevallen, kwam melden dat hij afhaakte. Hij vermoedde dat hij zijn rib gebroken of gekneusd had en vertrok naar het ziekenhuis om foto’s te laten…

Vandaag dag twee. Het hotel waar we zitten is geweldig. Het heet Hotel Traube en zit midden in het centrum van Zell am See. Vanaf hier is het nog geen vijf minuten lopen naar het treinstation, net zover naar de bus of naar de dichtstbijzijnde skiliften. Ideaal. Het hotel zelf is ook top: lekker eten (ontbijt…