Het is beter te streven naar het onmogelijke,
dan te berusten in het haalbare
-
Dag 46: Chocolade!
Zo, mijn 250e post op dit weblog. En het gaat nog steeds nergens over, I know. 🙂 Na de stress van gisteren besloot ik om vandaag vrij te nemen. Om 11.00 uur belde Carolina me wakker (zo laat ja) met de vraag of we gingen schaatsen. Graag zelfs, maar… het kanaal bleek gesloten te zijn.…
-
Dag 44: ReZiDeNce TeAm RuLeS ThE ScHoOl!
Na gisteravond natuurlijk hartstikke brak, maar om 15.00 uur moest ik weer aantreden op het voetbalveld, voor onze derde wedstrijd. De eerste twee hadden we overtuigend gewonnen, maar de tegenstander van vandaag had dat ook. Het duurde dan ook niet lang voordat we met 1-0 achter kwamen te staan en het was duidelijk dat de…
-
Dag 45: tentamen!
Het eerste deel van de dag kenmerkte zich door een bijzonder ongezonde dosis STRESS. Met hoofdletters ja. Ik kon vanmorgen nauwelijks wakker worden, daar ik ontzettend slecht geslapen had. Ik ging om 23.30 naar bed, werd 1000 keer onrustig wakker, keek toen op mijn horloge in de veronderstelling dat het minstens 04.00 uur moest zijn,…
-
Latin
Ik begin mezelf een beetje in de problemen te draaien (dat is geen fatsoenlijk Nederlands, I know). Ik heb morgen om 15.35 uur een tentamen, maar ik heb nog helemaal niets aan voorbereiding gedaan en het is inmiddels 23.00 uur. Ik zou vandaag gaan leren, maar ja… eerst voetbal dus en daarna werd ik gebeld…
-
Dag 43: Basketbal & ECHT schaatsen
Vanmorgen werd ik om 07.15 wakker gebeld door Karen, die de toegangscode tot het kantoor op het vliegveld (waar ze werkt) was vergeten. Of ik die even op wilde zoeken. Ik klaagde dat ik mijn droom nu vergeten was en dat die zo leuk was, maar toen ik ophing herinnerde ik mijn droom ineens weer…