Gisteren een gewone lesdag. Ik heb dan ook niets speciaals gedaan. Behalve dan dat ik op zoek ben gegaan naar informatie over kinderarbeid in China. In de kantine waar we elke dag eten lopen namelijk een aantal meisjes rond waarvan ik vermoed dat ze nog lang geen 16 zijn (de legale leeftijd om te werken in China) en eentje waarvan ik 101% zeker weet dat ze geen week ouder is dan 14. En dan schat ik het nog heel hoog in. En ze werkt er –zo heb ik gemerkt- zeven dagen per week. En waarschijnlijk van 06:00 tot 20:00 uur ongeveer. Bij het ontbijt is ze er namelijk al en bij het avondeten nog steeds.

Googlen naar informatie over kinderarbeid lukte echter niet zo. Bij bijna alle sites kreeg ik de melding dat ik geen toegang had. Die internet censuur hier is best irritant en workarounds willen maar niet. Gelukkig zitten er nog wat mensen in Nederland die af en toe helpen. Remco bezorgt me films en tv-series, Jessica maakt namens mij ruzie met T-Mobile omdat mijn voicemail maar niet wil werken en Herman heeft net even gekeken naar informatie over kinderarbeid. Daar word je niet vrolijk van. Een paar quotes uit rapporten van Unicef:

“Most China-watchers conclude that child labor is increasing, particularly in areas around Hong Kong. This deduction is based on a high dropout rate from school and the hasty expansion of foreign investment in export-oriented enterprises. There is indeed increasing evidence that school children are part of the required workforce.'

“In some coastal areas and particular economic zones, there are reported to be approximately four to five million-child laborers under the age of 16. Child laborers under 12 years of age are also found in Whenzhou and in some areas of Guangdong and Hainan. The children usually work 10 to 14 hours a day with half the wages of an adult.'

Met name in de binnenstad van Taiyuan, bij onoverdekte markten en kleine winkeltjes (en dat zijn er talloze) werken veel kinderen. Meestal niet echt jong, maar ze zitten er wel tussen. Het stikt dan ook van de familiebedrijfjes: winkeltjes waar 16 uur per dag de hele familie meedraait om een inkomen bij elkaar te schrapen waar ze van rond kunnen komen.

Elke dag die ik hier zit besef ik me steeds meer en meer hoe waanzinnig veel geluk wij hebben gehad in Nederland. Alleen al door er geboren te worden. En ik weet het, die zin is een cliché en je weet dat het zo is, maar als je het zelf ziet, is het toch net weer even anders…