Kirsten Verdel
Your email address will not be published. Required fields are marked *
Comment *
Name *
Email *
Website
![](http://www.xs4all.nl/~qyroz/foto/israel/full/Israel%20008.jpg" align="right" hspace=5 vspace=5 width="260" height="195"/>Israel. Land van tegenstrijdigheden, conflict en vooral: muren, hekken en security checks. Dat zal me nog het meeste bij blijven van de acht dagen durende rondreis die ik samen met Gerwin, Robin en Jessica vorige week door het beloofde land maakte. Het begon allemaal op 8 augustus, op Schiphol. </p>
<p> We vlogen met El Al. Dat was het goedkoopste en leek me wegens de strenge veiligheidsregels ook het meest veilige. Maar dat kwam met een prijs. Want waar 95 procent van de reizigers de normale security checks moet doorlopen, werden wij er allemaal uitgepikt voor de ‘special treatment’. We moesten ons ergens onder een gate melden en daar werden onze spullen handmatig helemaal doorzocht. We bleken zelfs binnen de categorie special treatment nog weer een extra special treatment te krijgen, want wij waren de enigen die ook nog in een apart hokje gefouilleerd werden. Het duurde uren en ik kwam flink chagrijnig bij de gate aan. Dit was echt absurd overdreven. De vlucht zelf liep een half uur vertraging op uiteindelijk. Eenmaal in Tel Aviv haalden we onze huurauto op en reden we naar de stad. </p>
<p> Het was al donker. Het hostel deed niet open. En toen we er eindelijk binnen waren, bleek de receptie onbemand te zijn. Van onze reservering wisten ze niets, maar we moesten maar wat bedden uitkiezen. Ondertussen poogde ik Elad Ratson te bellen. Ik heb samen met hem in 2005 het vak ‘Peace and Conflict in the Middle East’ gevolgd aan Carleton University in Ottawa, Canada. Een hele intelligente jongen die sinds vorig jaar weer in Tel Aviv woont. Met enige moeite kreeg ik hem te pakken, waarna we op het strand afspraken. Daar wandelden we heen en we spraken af bij Aladdin, een restaurant op een heuvel aan het strand waar ik door Ronald over was getipt. Helaas was het donker, waardoor we de zee en het uitzicht niet konden zien. Het eten was echter overheerlijk en Elad had veel boeiende verhalen te vertellen. Met zijn auto reden we naar het commerciele deel van het strand, waar we tot laat bleven zitten. Eenmaal terug in het hostel bleek ik geen beddengoed te hebben, waar ik nog een half uur op moest wachten. Nice.</p>
</div>
<div style=)