Voor de 18e keer blik ik op 31 december terug op mijn jaar. 2022 was er eindelijk wereldwijd wat minder gedoe met corona, maar ik kreeg het zelf dit jaar wel. Tja.

Het jaar begon in een vakantiepark met appelsap bij gebrek aan champagne. Een paar dagen later toen we weer thuis waren kregen we een regenbui in de woonkamer en keuken cadeau, doordat onder het bad een probleem met een afvoerslang was ontstaan. Hoera, welkom in 2022! 

Vlak daarna kregen we ook nog rioolproblemen cadeau, dankzij een verstopping midden op de weg (gemeenteterrein dus) waardoor bij ons de boel ook in de soep liep. Na eindeloos van het kastje naar de muur te zijn gestuurd moesten we de rekening van het rioolbedrijf alsnog zelf betalen, omdat we eerst de gemeente hadden moeten inschakelen. Wat we hadden gedaan. Zij hadden gezegd dat we een rioolbedrijf moesten bellen. Echt…

Intussen vielen tal van afspraken weg, door.. corona. Wereldwijd steeds minder, maar in mijn omgeving was het begin 2022 juist overal raak. 

Begin februari was het dan zover: Mera werd 4 en mocht dus voor het eerst naar school. Leuk voor haar, maar als moeder heb je dan echt een huilend hart. Want: alle cliché’s zijn waar, het gaat zó snel…. de baby’s zijn ineens gewoon… op… Dus ik was wel blij voor haar, maar dan wel als een boer met kiespijn.

En over kiespijn gesproken: die kreeg ik. Ik bleek een wortelkanaalhérbehandeling te moeten krijgen. Ik had er ook nog nooit van gehoord, maar dat is dus als je een wortelkanaalbehandeling hebt gehad, waarbij ze de echte wortel er uit halen en vervangen met een plastic wortel en dat er dan tóch nog iets mis gaat. In dit geval jaren later. Dan moet dus die hele plastic wortel er mm voor mm worden uitgehakt. Leuk joh! Anyhow, het was zó leuk, dat ik na twee keer tandarts en vier keer endodontoloog ook nog door mocht naar de kaakchirurg. Topjaar so far dus.

En we kregen allemaal corona. Want dat moest natuurlijk ook nog een keertje gebeuren. Drie weken lang ziek van geweest. Vervolgens gleed Doke uit in het zwembad, stond op en viel toen flauw van de pijn, plat op zijn gezicht, waarna ik een uur lang met hem naar een ziekenhuis onderweg was. De dienstdoende arts gaf aan dat drie (melk)tanden kapot waren en er uit zouden moeten. Of meneer (6 jaar oud) zelf een paar van de meest loszittende tanden er uit wilde trekken? Verdwaasd pakte hij de tang aan om dat mee te doen, maar uiteindelijk ging dat niet door. Hij durfde niet. En ik werd al akelig van het idee. Ze zouden er dan vanzelf binnen een paar dagen wel uit komen. Afijn: dat duurde dus nog maanden, zo bleek… 

Het bleef maar een moeilijk jaar, niet veel later kwam het bericht dat oud-XS4ALL-collega Eveline uit het leven was gestapt. Vrijwel gelijktijdig kwam het bericht dat oom Hans was overleden, aan corona. 

Gelukkig werd het nu eindelijk tijd voor goed nieuws: mijn vader maakte een nieuwe badkamer in ons huis, die subiet werd uitgeroepen tot mooiste kamer van het hele huis. En ik begon weer met Eten met Veenders, het maandelijkse etentje voor mensen uit de omgeving in telkens een ander restaurant. Ik had dat een paar jaar niet door durven laten gaan vanwege corona, maar het leek nu weer te kunnen. Met een kleine 20 man startten we de eerste editie van dit jaar weer, in december zouden we rond de 60 mensen zitten.

In april kreeg Mera buisjes, na tig oorontstekingen. Die hielpen, maar alleen in combinatie met oordopjes. Gedoe, maar opgelost. Begin juni zagen we de finale van het Leids Cabaret Festival, waarbij we ons afvroegen of we de finalisten in de toekomst nog terug gaan zien (tot nu toe nog niet).  

Ook stapten we in de trein naar Glastonbury, mét de kinderen. Nogal een avontuur natuurlijk. Benieuwd of ze later als ze groot zijn nog weten dat ze Paul McCartney, Bruce Springsteen, Dave Grohl etc hebben gezien. Ik betwijfel het. Maar Beatles liedjes kennen ze allemaal wel nu. 😉 (en wat blijft Glastonbury een ongelooflijk gaaf festival, Mera vraagt nog regelmatig wanneer we er weer heen gaan…)

Begin juli ook maar even de Rolling Stones opgezocht in de ArenA, for old times sake. En over old times gesproken: John Cleese zagen we ook in Amsterdam. Last Chance To See Me Before I Die, heette zijn show -die door corona meerdere járen verzet was. Het was vermakelijk, maar ook wel een beetje een goedkope show, vooral vol met filmpjes van Monty Python waar hij dan duidelijk voor de 776434e keer dezelfde anecdote over vertelde. Ach ja, hij mag dat.

Een onverwacht positieve verrassing was de Floriade, waar we als een soort ramptoeristen naar toe waren gegaan. Maar het was gewoon heel erg leuk. Jeetje. 

Het werd zomer en dus tijd voor vakantie. Op naar Weissenhauser Strand weer, wat een erg leuk park aan de Duitse oostzeekust blijft, ook deze voor ons tweede keer. We zagen zelfs een dolfijn zwemmen. 

In september was er eindelijk weer de Veense Kermis, met het roemruchte bloemencorso. It was worth the wait, geweldig corso, super gezellige kermis. Dus weer 365 dagen aftellen naar de volgende..

Thule en Doke gingen gezamenlijk op een nieuwe sport: taekwondo. Mera mocht dat nog niet, want die moet eerst haar zwemdiploma’s halen. A-diploma lijkt binnen acht maanden te gaan lukken, maar dat weten we eind januari 2023 pas… (red: gelukt!)

Ook dit jaar had ik weer veel media-optredens, van Radio 1 tot Op1, maar de meest bijzondere was dat ik ineens een superhippe YouTuber of Vlogger was of hoe je het wilt noemen: voor ID.nl presenteerde ik namelijk een livestream over de gestegen energiekosten, met tips over hoe je kosten kunt drukken. Dat was spannend, maar vooral leuk.

In december werd mijn moeder 75 en daarom regelden we een verrassingsfeestje voor haar. De hele familie voor het eerst in lange tijd weer bij elkaar, met al die broers en zussen van mijn ouders zaten we toch al snel op 50 man ofzo. Lekker gezellig.

En toen was het alweer Kerst. En werd ik ziek. En was er een nieuwe badkamerlekkage. Een gezellig einde aan 2022 dus. 😉

Hieronder zoals elk jaar het lijstje hoogte- en dieptepunten, dit keer dus van 2022. De jaaroverzichten van voorgaande jaren kun je vinden door in de zoekbalk te zoeken naar het woord dieptepunten 😉 :

In 2022 bezochte landen
01. Duitsland
02. Nederland
03. Oostenrijk
04. Spanje
05. Engeland

Beste film in de bioscoop
8 The Unbearable Weight Of Massive Talent 
8 Moonage Daydream
8 Operation Mincemeat
8 The Gray Man

Slechtste film
3 De Grote Sinterklaas Film: Gespuis In De Speelgoedkluis

Beste Actrices
Jean Smart (Hacks)
Isabel May (1883)
Hannah Waddingham (Ted Lasso)
Kelly Reilly (Yellowstone)
Jennifer Coolidge (The White Lotus)
Rhea Seehorn (Better Call Saul)
Laura Linney (Ozark)
(Serieus, wat een ge-wel-di-ge rollen waren dit en wat een fantastisch acteerwerk)

Beste Acteur
Donald Glover (Atlanta)
Sam Elliott (1883)
Steve Carrell (The Patient)
Bob Odenkirk (Better Call Saul)

Boeken
Harry Mulisch – Mijn Getijdenboek
Stephen King – Het Instituut
Astrid Lindgren – De Gebroeders Leeuwenhart
Stephen King – Later
Stephen King – Als Het Bloedt

Sporthelden 
Mathieu van der Poel

Concert
Rolling Stones
Paul McCartney
Pet Shop Boys 

TV (alleen de series met een 8 of hoger):
10 Atlanta
9 Better Call Saul
9 The White Lotus
9 The Handmaid’s Tale
9 For All Mankind
9 The Patient
9 Hacks
8 Euphoria
8 Ozark
8 Dead To Me
8 1883 
8 This Is Us
8 Westworld
8 1923
8 This Is Going To Hurt
8 The Center Seat 55 Years Of Star Trek
8 The Book of Boba Fett 
8 After Life 
8 MAID

Vrouw van het jaar
Mera

Man van het jaar
Zelensky

Hoogtepunten
– Mera voor het eerst naar school
– Feestje voor mijn moeder’s 75e verjaardag
– Glastonbury

Dieptepunten
– Mera voor het eerst naar school (huil! het gaat zo snel!)
– Frans weg bij kantoor
– Eveline overleden
– XS4ALL opgeheven
– Kaakproblemen met feestelijke bezoekjes aan endodontologen en kaakchirurg als gevolg
– Inval Oekraïne
– Doke die uitgleed in zwembad
– …

Things I thought I’d never do
– Dat er iemand met een kettingzaag op me af kwam (ok, ok, het was Halloween, maar toch)