Hoogte- en dieptepunten van 2018


Voor de veertiende keer blik ik op mijn blog op 31 december terug op mijn jaar. 2018 begon vooral erg zwanger. Dat weerhield mij er niet van om begin januari weer naar het jaarlijkse ex-XS4ALL-etentje te gaan. Ik ben al twaalf jaar weg bij XS4ALL, maar écht weg zijn, dat lukt kennelijk niet. 😉

In januari was eerst Geert ziek, toen Doke, daarna had Thule een oorontsteking en ik voelde me zelf doordat ik al acht maanden zwanger was ook niet helemaal jofel. We zaten soms bijna dagelijks bij de huisarts. En met Doke uiteindelijk zelfs bij het ziekenhuis omdat hij een hele rare verdikking onder zijn kin had. Een antibioticakuur verhielp die uiteindelijk. Maar goed ook, want ik werd steeds minder mobiel. Halverwege januari zat ik ineens midden op de trap en ik kon geen stap meer zetten door de pijn. Na enige paniek en bijna een uur wachten wist ik me naar bed te slepen. Een dag later kon ik alleen ‘lopen’ door achteruit te schuifelen, vooruit was onmogelijk. Leuk joh, zwanger zijn! 😉

Maar daar kwam -enkele dagen later dan ‘gepland’- snel een einde aan: op de ochtend van 1 februari raceten we weer eens naar het ziekenhuis, omdat Mera vond dat het tijd was om geboren te worden. Lekkere datum meisje; op de verjaardag van je broertje! De arme Doke moest zijn feestdag dus delen met een nieuw zusje. Tussen de weeën door betaalde ik nog even de waterschapsbelasting (!) en om 07:20 werd Mera geboren. In de vijf uur daarna gingen we vanuit het ziekenhuis naar de kinderopvang (waar Doke en Thule hun zusje konden begroeten), naar de HEMA om Doke’s verjaardagstaart op te halen, naar Geert’s werk (vlakbij de HEMA) om Mera daar te laten zien, naar opa en oma en naar de supermarkt voor beschuit met muisjes. Ook regel ik de patiëntregistratie van Doke (was ik de vorige keer vergeten) in het ziekenhuis, ik bestel geboortekaartjes, ik regel de kraamzorg, meld Mera aan bij zorgverzekeraar DSW en ik maak een afspraak voor de geboorteaangifte bij de gemeente. Ik had een beetje adrenaline over denk ik. Ik voelde me echt top.

Dat eindigde de volgende dag. Ik kreeg koorts en lag doodziek op bed. Elke dag werd de koorts iets erger, tot het ver boven de 40 graden uit kwam. We moesten terug naar het ziekenhuis, waar ze in eerste instantie niks konden vinden. Pas op dag 5 (toen de hele kraamweek dus zo ongeveer al verpest was) bleek dat ik een bacteriële infectie had opgelopen in het ziekenhuis. Je weet wel, dat ziekenhuis waar ik juist wilde bevallen om complicaties te voorkomen! De arts zei dat het een dodelijke bacterie was (say WHAT!?), maar dat antibiotica de oplossing zou zijn. Dat bleek het geval. Maar wat een week zeg… en Mera wilde ook maar niet eten. Gelukkig kwam ook dat enkele weken later goed.

In de rest van mijn zwangerschapsverlof was het vooral hard werken om te herstellen en voor alle drie de kids (en Geert, haha -oh nee, andersom) te zorgen. Uitrusten bestond voornamelijk uit Olympische Spelen en tv-series kijken. Het nieuws kwam dat Ruud Lubbers was overleden, met wie ik een aantal jaar geleden bevriend was geraakt. Dat kwam wel even binnen, ook al wist ik al een tijd dat het niet zo goed ging. Ook later in het jaar kwam er nog twee keer erg slecht nieuws: eerst dat mijn oud-tekenleraar Jaap van der Gaarden na jarenlange ups en downs toch was geveld door kanker, later overleden oud-collega Tessa Kersten, mijn oom Albert en tante Ria, en op kerstavond Marc Witteman, die ook al een tijd ziek was. Je wéét dat het er aan zit te komen, maar dan toch voel je je weer even geschokt, boos, machteloos en gefrustreerd.

Met de kinderen ging het goed. We gingen veel naar Monkey Town, Kidszoo (waar Thule tegen een stoel aanliep, wat maanden later er toe leidde dat ze een boventand kwijtraakte), Bubblejungle, Springkussenfestival en allerlei andere speeltuinen, binnen en buiten. We probeerden zoveel mogelijk richting campings/recreatieparken te gaan om zoveel mogelijk van allerlei speeltuinen, zwembaden en vooral van elkaar te kunnen genieten. Dat was een bewuste keus: de kinderen zijn maar één keer jong. Daar kun je alleen nú van genieten. We gingen vooral naar Nederlandse parken, maar ook naar Menorca, waar we hotel Royal Son Bou ontdekten. De hemel voor ouders met kinderen tussen de 0-4 jaar (inclusief geweldige kinderopvang). Helaas kun je er alleen per vliegtuig heen, en dat proberen we juist te minderen. De rest ging dan ook per trein of auto. We kochten dit jaar ook zonnepanelen en een elektrische auto is inmiddels besteld. Want ik werd dit jaar ook erg zenuwachtig van het lange warme en droge weer. Man wat gaan we hard de verkeerde kant op…

Na de (overigens echt laatste) bevalling bleek mijn linkeroog minder scherp te zijn dan normaal. Na diverse tests werd in eerste instantie gezegd dat dit na een half jaar wel weer beter zou zijn, maar we zijn nu bijna een jaar verder en het lijkt er op dat ik blijvend niet meer scherp kan zien met dat oog. ‘Joepie’.

Mijn zusje Lilian trouwde in maart met Marco. Feest dus! En nog meer feest toen Thule haar derde en laatste overlevingszwemdiploma haalde, toen mijn ouders 45 jaar getrouwd waren en natuurlijk was er het heuglijke moment dat Geert en ik elkaar vijf jaar kenden. Ook nog wat binnenpretjes en minifeestjes over kindjes die ineens zindelijk worden enzo en Thule die naar school mocht. The little joys. 😉

Eind mei ging ik weer aan het werk. Twee dagen eerder dan gepland, want Marc Witteman (burgemeester in Stichtse Vecht) had me gevraagd de College-retraite een dag te begeleiden. Super leuk en ook al snoepte dat twee dagen van mijn verlof af, er was geen haar op mijn hoofd die er aan dacht nee te zeggen tegen Marc. Het was ontzettend fijn hem nog in actie te kunnen zien als burgemeester. De longkanker waar hij mee liep had hem fysiek al een stuk kwetsbaarder gemaakt, maar mentaal bleef hij zo ontzettend sterk. Zoals iemand na zijn overlijden op kerstavond uiteindelijk ook op Facebook schreef: ‘hij vroeg hoe het met míj ging’. Zo was Marc.

Weer vier dagen per week aan het werk gaan was zwaar, met drie kinderen van 0, 2 en 3 thuis. Borstvoeding geven bleek ook veel moeilijker te zijn dan de vorige keren, dus af en toe was het echt op het randje lopen. Maar het lukte. Ook had ik veel media-optredens (over Amerika, over politieke ontwikkelingen in Nederland, etc) en gaf ik her en der lezingen. Ik ging zelfs voor het eerst in vijf jaar weer sporten. Joehoe. Beetje fitness. Met drie kinderen in huis waarvan er twee naar de kinderopvang en één naar school gaat kwamen er ook om de haverklap allerlei ziektes het huis in. De huisarts bleef daardoor helaas een vertrouwd go to adres dit jaar. En ik kreeg last van een zenuw in mijn nek, wat ook vier maanden en veel fysio- en manueel therapeutische behandelingen later maar niet weg wil. Zucht.

Het werd al snel december, een super hectische maand waarin Geert een nieuwe baan regelde (terug naar Falck!), waarin Marc overleed en waarin ook vooral veel veel leuke momenten zaten (Sinterklaas, kerst, verjaardagen, 25 jaar XS4ALL feest, DR2 kerstdiner, diplomafeestje, oudejaarsconference).

En zo was het alles bij elkaar toch wel een erg mooi jaar. 2019, here we come, met zijn vijven!

Hieronder zoals elk jaar het lijstje hoogte- en dieptepunten, dit keer dus van 2018. De jaaroverzichten van voorgaande jaren kun je vinden door hier te klikken: 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 20132014, 2015, 2016 en 2017.

In 2018 bezochte landen
01. Duitsland
02. Nederland
03. Spanje
04. België

Beste films (in willekeurige volgorde, allemaal een 8)
First Man
Bohemian Rhapsody
Fahrenheit 11/9

Slechtste film
The Shape Of Water

Beste Acteur
Bob Odenkirk (Better Call Saul)

Boek
Tommy Wieringa – De Heilige Rita

Sport
Ik ben weer begonnen, laten we het daar maar op houden. 😉

Concert
Green Lizard & Rudeboy in Leiden

Woord van het jaar
Nadenkertje (tm Thule (4). Originele betekenis: hersenen)

TV
Lost In Space
The Handmaid’s Tale
Bobby Kennedy For President
This Is Us
Better Call Saul
Westworld
Black Mirror
Narcos Mexico
The Walking Dead
Fear The Walking Dead
Last Man On Earth
House of Cards

Man van het jaar
Marc Witteman

Vrouw van het jaar
Mera

Leukste speeltuin
Irrland

Hoogtepunten
Mera geboren
Lilian en Marco getrouwd
Schaatsen met Thule en Doke
Alkeburcht toch weer open
Thule naar school
Lange ‘dagboekbrief’ van mijn opa uit 1980

Dieptepunten
Jaap van der Gaarden overleden
Marc Witteman overleden
Ruud Lubbers overleden
Ziek zijn in kraamweek
Verslechterd zicht sinds bevalling

Things I thought I’d never do
Een derde kindje krijgen
Geretweet worden door Chuck D (Public Enemy), Carice van Houten en Claudia de Breij
Logeerbestemming zijn voor een huwelijksreis
Uitgenodigd worden door de koning
Gevraagd worden wethouder te worden

Media-optredens
Onder andere: Lokaal Bestuur, EO Visie, M, Nu.nl, BNR, Stand.nl, AD, Goedemorgen Nederland, Radio 1 LDLEO, Dit Is De Dag, Radio 1, Een Vandaag, Lokaal Bestuur, WNL Haagse Lobby, Lokaal Bestuur, en nog meerdere andere LB-artikelen, optredens bij Radio 1’s LDLEO en Stand.nl, en allerlei andere dingen die ik dit jaar niet netjes bewaard heb, slordig…


Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *