Voor de dertiende keer blik ik op mijn blog op 31 december terug op mijn jaar. 2017 begon met onze verhuizing naar Roelofarendsveen. Dat betekende dus enkele weken lang spullen sjouwen, muren (laten) stucen en verven, schoorsteen slopen, nieuwe meubels kopen et cetera. Het ging alles bij elkaar best wel snel en vrijwel vanaf het begin voelden we ons thuis. Voor Thule en Doke betekende het ook afscheid nemen van kinderopvang Het Steigertje in Rotterdam, wat voor ons en de leidsters emotioneler was dan voor de kinderen zelf, die nog te jong waren om te beseffen dat ze er niet meer zouden komen (0 en 2 op dat moment).

Terwijl de verhuizing half januari voor het belangrijkste deel al was afgerond, wat positief was, gebeurde ook het meest negatieve van het jaar: oma verdel was ziek en het leek er op dat ze dit keer niet meer beter zou worden. Op 13 januari had ik een hele dubbele dag: ik bezocht haar op haar ziekbed, maar was net te laat: een uur voordat ik kwam had ze al dormicum gekregen, een soort slaapmiddel waar je in de regel niet meer wakker van wordt. Diezelfde avond hadden we het jaarlijkse (ex-)XS4ALL etentje, maar daar kon ik dit jaar niet echt vrolijk van worden. De volgende ochtend werd ik gebeld dat oma was overleden. Op 99-jarige leeftijd, slechts een paar maanden voor ze 100 zou zijn geworden. Ik mis haar nog steeds vreselijk.

Een paar dagen later kreeg Doke waterpokken. En niet zo’n beetje ook. De arme jongen zat helemaal onder. Ook werd Geert’s werk vanwege de voortdurende oliecrisis (hij was maritiem instructeur) steeds onzekerder. Hij zat op een vast contract bij Redwave, maar er was zo weinig werk soms dat het steeds onzekerder werd hoe het verder zou gaan. Steeds vaker moest hij dus ineens langere tijd offshore werken of nachtdiensten draaien in ander werk dan waar hij eigenlijk voor was aangenomen. Niet fijn, en met name de offshore periodes leverden een zware thuislast op.

Intussen maakte ik ook alvast een rondje langs de Veense basisscholen: oriënteren op Thule’s vierde verjaardag. Het werd de Roelevaer. Waar ze pas in augustus 2018 voor het eerst heen mag, maar dat was dan in ieder geval ook alvast geregeld.

En toen gingen we naar Disney. Gewoon omdat het kon. Maar eigenlijk kon het niet. Met twee kleine kinderen, echt kleine kinderen, is er eigenlijk maar heel weinig te doen in Disney Parijs. Overal enorme wachtrijen, zelfs voor een simpele carroussel, en in het Disney hotel bestond de speelhoek letterlijk uit een lege kamer met een tv en twee bankjes. DE speelhoek van het hotel. Hallo? Disney? Dus dat viel allemaal stiekem wat tegen. Weten we dat ook weer.

20 februari zette Doke zijn eerste stapjes, woehoe!

Het jaar kwam langzaam in rustiger vaarwater. Ik gaf een lezing in Amersfoort, presenteerde een avond in De Meervaart waar de advocaten uit de populaire documentaireserie Making A Murderer te gast waren, we gingen met de kindjes om de haverklap naar de dierentuin, zwembad, springkussenfestival, theatershows en indoor speeltuinen (het hele jaar door eigenlijk) en mijn zusje Lilian kondigde aan dat ze ging trouwen met Marco.

In april werd bekend dat cultureel centrum de Alkeburcht dicht zou gaan. Tijd dus voor een actiecomité, wat heel veel navolging kreeg. Maar het College van B&W wilde koste wat kost voet bij stuk houden en de tent sluiten, ondanks de massale weerstand en een ontzettend zwak inhoudelijk verhaal waarom het dicht zou moeten. Aan het eind van het jaar zou dat alsnog goed lijken te komen toen we nog wat tips gaven aan één van de zes kandidaten voor overname, die een Alkeburcht 2.0 wilde combineren met een dertiental appartementen. Wat ons een slimme oplossing leek. De actie voor behoud van de Alkeburcht leverde mij diverse verzoeken op voor actieve deelname aan de lokale politiek, verzoeken van diverse partijen, maar voorlopig richt ik mij liever even op de kids.

We togen met het hele gezin naar Madeira voor een week lange vakantie. Ook wel humor: Geert had gezegd dat hij wel eens naar Portugal wilde. Dus ik zonder op een kaart te kijken een hotel geboekt. Wist ik veel dat dit niet op het vasteland was, maar op het Portugese eiland Madeira, uren verderop. Maar, het was wél leuk.

Het jaar kabbelde voort. Ik gaf gastcolleges en lezingen, was vaste gast bij Radio 1 (Langs de Lijn en Omstreken), op werk had ik een van de leukste opdrachten ooit, ik kocht voor de lol wat cryptomunten, en toen… werd ik misselijk. Precies toen Geert weer offshore moest. Drie keer raden: jawel, ZWANGER! Kabouter drie in aantocht… en helaas ook weer ruim 4,5 maand ontzettend misselijk, zo’n 12 tot 16 uur per dag. Elke dag. Blegh.

Daarna kabbelde het verder. Duinrell, Drievliet, vakanties in Nederlandse parken zoals de Sprookjescamping, Tour de France kijken, een gaslek net op tijd detecteren (!), en er achter komen dat ik al vier weken langer zwanger was dan ik zelf dacht. Oeps.

Geert’s werk werd te onzeker om er nog langer te blijven: een dag van tevoren horen dat je nachtdienst hebt, twee dagen van tevoren horen dat ze je twee weken naar een booreiland willen sturen, dat soort dingen ging echt niet. Dus solliciteren naar een nieuwe baan. En tijdens dat proces werd hij gevraagd om zich te melden bij Intertraining in Nieuw-Vennep, waar hij een jaar eerder al eens langs was geweest. Ze wilden hem als BHV-instructeur in dienst. En zo geschiedde, eindelijk weer rust!

Op Thule’s verjaardag in augustus trokken we Doke een t-shirt aan met de tekst: ‘Er komt er eentje bij’ (waarbij ‘eentje’ een plaatje van een eendje was). En zo wist de familie ook dat er nog een derde kindje bij kwam. De laatste, want na deze is er geen plek meer in de auto en hebben we ook geen slaapkamers meer over. 😉

Thule ging op overlevingszwemmen, wat mijn vrijdagmiddagen lekker blokkeerde. Aan het eind van de 13-weekse eerste cursus kon ze zelfstandig naar de kant zwemmen. Op haar derde. Ik vond het allemaal best!

In het najaar moest ik een serieuze lezing geven over Rembrandt, de pelgrims en de gouden eeuw. Dat was weer eens wat anders dan een verhaal over Amerika of politiek. Spannend om te doen, maar ook erg leuk. Het hele verhaal staat onderaan dit jaaroverzicht in een linkje, voor de liefhebber.

Helaas kreeg ik ‘as usual’ steeds meer last van allerlei zwangerschapskwaaltjes. Eind november vertaalde zich dat na een auto-ongeluk met eigenlijk alleen maar blikschade maar wel verhoogde stresslevels ineens in een spoedrit naar het ziekenhuis, omdat ik vroegtijdig leek te gaan bevallen. Dat viel uiteindelijk gelukkig wel mee, maar ik moest wel ietwat versneld wat minder gaan doen. Echt iets voor mij. De week daarna was dus ook meteen de drukste dag van het jaar (!), door al het overdrachtswerk dat geregeld moest worden. Tja.

Tegen het eind van het jaar liepen we met ongeveer het hele gezin om de haverklap dokter en ziekenhuis plat, voor allerlei uiteenlopende kwaaltjes. In het lange weekend Sauerland dat we met kerst nog deden viel het gelukkig allemaal wel mee, dus we manoeuvreerden ons overal mooi omheen. Op de valreep kreeg Thule nog een oorontsteking, maar ook daarvan lijkt op de dag van schrijven, 31 december, alweer het ergste leed geleden te zijn.

Ik ben vandaag precies 36 weken zwanger. Dik acht maanden. Een paar weken geleden nog een echo gehad, waarbij de baby live gapend te zien was. Die verveelt zich dus nu al! Begin 2018 zal vooral bestaan uit wachten op nummer 3. En dan zien we wel weer waar het schip komend jaar strandt, of niet.

Iedereen een heel fijn nieuw jaar!

Hieronder zoals elk jaar het lijstje hoogte- en dieptepunten van 2017. De jaaroverzichten van voorgaande jaren kun je vinden door hier te klikken: 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015 en 2016.

In 2017 bezochte landen
01. Duitsland (Sauerland)
02. Nederland
03. Portugal (Madeira)
04. Frankrijk (Disney)
05. België

Beste films (in willekeurige volgorde, allemaal een 7)
Mother
Molly’s Game
The Darktower
Star Wars The Last Jedi
Manchester By The Sea
Blade Runner 2049
Murder On The Orient Express
Trainspotting 2
Gold
Dunkirk

Slechtste film
King Arthur: Legend Of The Sword

Beste Acteur
Milo Ventimiglia (in This Is Us)

Boek
Max Porter – Grief Is The Thing With Feathers

Sport
Wederom niet gesport… au au au…

Eten
Patat pinda

TV
The Leftovers (met stip op 1)
The Handmaid’s Tale
This Is Us
Better Call Saul
West World
Black Mirror
Narcos
The Walking Dead
The Grand Tour
House of Cards

Documentaires
Jim and Andy
Icarus

Woord van het jaar
Ate (betekent water, melk, appelsap, smoothie, sinaasappelsap, thee… alles wat je kunt drinken, volgens onze 1-jarige)

Hoogtepunten
Zwanger van derde kindje
Verhuisd naar Roelofarendsveen
Sagan wint WK weer
Geert nieuwe baan

Dieptepunten
Oma overleden
Inauguratie Trump
Sluiting Sesamstraat Kijkduin
Sluiting Alkeburcht
Sluiting Gerardusschool
Marc Witteman ongeneeslijk ziek

Things I thought I’d never do
Een lezing geven over Rembrandt, de pelgrims en de gouden eeuw. Zie hier.
Op een hunebed staan
Voor de derde keer zwanger zijn

Media-optredens
Onder andere: Radio 1, Radio 1, Telegraaf, Witte Weekblad, Joop, AD, Radio 1, Radio 1, Lokaal Bestuur, Radio 1, Studio 040, Radio 1, Radio 1 Nieuwsforum, Lokaal Bestuur, Leidsch Dagblad, Radio 1, Radio Aalsmeer, Lokaal Bestuur, Dit Is De Dag, Radio 1 Langs De Lijn en Omstreken, Radio 1, Lokaal Bestuur, Radio 1, Lokaal Bestuur, Radio 1, Radio 1, Lokaal Bestuur, Lokaal Bestuur.