Kirsten Verdel
Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *
Reactie *
Naam *
E-mail *
Site
![](http://www.xs4all.nl/~kirstenv/king1.gif" align=left>Vannacht schrok ik ineens wakker (04:00 uur precies). Ik zat direct rechtop in bed en in mijn hoofd stuiterde één gedachte op en neer tussen beide hersenhelften: ik moest op mijn weblog iets schrijven over Stephen King. Welnu, <em>you don’t mess with Ka</em>, dus vandaar dit stukje. Stephen King dus, een van mijn favoriete schrijvers. Mijn tweede grote held zal ik zometeen nader belichten. Maar eerst King. </p>
<p>Nadat ik als 11-jarige het gevoel had dat ik de complete kinderboeken afdeling uit had gelezen (Jan Terlouw, Thea Beckman, Anthony Horowitz, Evert Hartman, Manuel de Pedrolo, Corrie Hafkamp, P. Nowee, Willy van der Heide, enzovoorts…) wilde ik de overstap maken naar de stellages in de bibliotheek met boeken voor volwassenen. Maar daar wist ik natuurlijk niets vanaf. Mijn moeder las nooit en mijn vader las alleen spionage thrillers, western pockets (Conrad Kobbe’s Conny Coll serie, ik heb ze allemaal!) en af en toe een geschiedenisboek over Azteken of eskimo’s. Je kennis over literatuur is dan sowieso nihil. </p>
<p>Ik begon kaften te lezen en kwam al snel bij Stephen King uit. Carrie was het eerste boek dat ik las en ik verslond het binnen een paar dagen. Toen ik daarna Christine wilde lenen, kreeg ik het aan de stok met een bibliothecaresse. Zij vond dat ik als 11-jarige dat soort boeken niet mocht lezen. Maar zelfs in zo’n klein dorp als Roelofarendsveen werken meerdere mensen in een bibliotheek, dus ik probeerde het even later gewoon bij een andere medewerker. En dat lukte. In een paar jaar tijd las ik al King’s boeken. En nu nog steeds, vijftien jaar later, als er een boek van King verschijnt, dan lees ik dat. Rücksichtlos. </p>
<p><img decoding=)
