Gepubliceerd in: Het Financieele Dagblad
Door: Kirsten Verdel

De aandacht van de media is de afgelopen maanden eigenlijk alleen maar uitgegaan naar Clinton en Obama. Dat heeft John McCain de kans gegeven om in alle rust zijn campagne tegen de winnaar van de Democratische strijd voor te bereiden.

Deze week gaf McCain zijn eerste belangrijke speech. Hij deed daarin alsof het 2013 was en hij terug blikte op zijn eerste periode als president van de Verenigde Staten: ‘De oorlog in Irak is gewonnen. Irak is een functionerende democratie, het geweld is sterk teruggedrongen en de meeste soldaten, mannen en vrouwen die zoveel hebben opgeofferd om Amerika veilig te krijgen, zijn weer thuis.’

Hoe hij die overwinning voor elkaar wil krijgen, is niet eens het belangrijkste onderdeel van McCain’s boodschap. Wat interessanter is, is het overkoepelende thema: nationale veiligheid. Dat thema lijkt al jarenlang bij de Republikeinse partij te horen. George W. Bush verhief het na 9/11 tot zijn grootste doel. Maar zijn aanpak was dubieus.

Eerst waren er de massavernietigingswapens in Irak. Of beter gezegd: ze waren er niet. Daarna volgde al snel het martelingsschandaal in Abu Ghraib en het zonder proces opsluiten van ‘terroristen’ in Guantanamo Bay.

Ook het binnenlandse beleid raakte in de ban van nationale veiligheid. Vlieghavens werden strenger gecontroleerd, de grenscontroles met Canada en Mexico werden verscherpt en met de Patriot Act zorgde Bush er voor dat de overheid op grotere schaal onderzoek mocht doen naar het doen en laten van Amerikaanse burgers. Aftap- en afluisterpraktijken haalden regelmatig het nieuws.

Zelfs protesteren tegen het beleid van Bush werd moeilijker. Met een protestbord de straat opgaan als de president langs komt rijden of lopen kan niet meer. De Secret Service stelt tegenwoordig ‘free speech zones’ in waarin het is toegestaan om te protesteren tegen het beleid. Uiteraard ver verwijderd van de overheidsinstanties.

En nu is het de beurt aan John McCain om het populaire thema van nationale veiligheid naar zich toe te trekken. Het lijkt eenvoudig voor hem: Amerikanen maken zich nog steeds zorgen over hun veiligheid, de Republikeinse partij wordt van oudsher al geidentificeerd met nationale veiligheid en McCain is zelf niet alleen een oorlogsveteraan, maar ook nog eens slachtoffer van marteling tijdens zijn gevangenschap in Vietnam.

McCain probeert nu zelfs minder voor de hand liggende thema’s als milieu in het jasje van nationale veiligheid te steken. In een andere speech deze week gaf hij aan dat ook global warming over nationale veiligheid gaat. Door zelfs dat onderwerp onder die paraplu op te hangen, hoopt de Republikeinse partij terrein terug te winnen op de Democraten, die met Al Gore het thema hebben geclaimd.

De speeches van McCain waren ook de aanleiding voor de eerste schermutselingen met het Obama-kamp. En wel dankzij George Bush, die in Israël een opmerking maakte die er op neer kwam dat Obama wel met Hamas zou willen praten, een organisatie die in de VS als terreurgroepering wordt gezien. Obama zou de ‘war on terror’ niet serieus nemen, wat volgens de Republikeinen natuurlijk een doodzonde is. Bush maakte zelfs een bizarre vergelijking met de aanpak van Hitler in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog.

De Democraten mogen dan nog steeds met hun onderlinge gevecht bezig zijn, maar de rijen werden onmiddelijk gesloten. Democraat Joe Biden noemde de uitspraken van Bush ‘bullshit’, en ook Hillary Clinton haalde direct uit naar de president. Handen af van Obama’s integriteit, zo is nu de boodschap. Nationale veiligheid is bij Obama in goede handen. Dat thema kan en mag niet alleen door de Republikeinen geclaimd worden, dat snappen de Democraten heel goed.