Ik had vandaag heel triomfantelijk willen melden dat ik niet alleen mijn laatste college ooit (waarschijnlijk) heb gehad, maar dat ik ook mijn scriptie eindelijk echt echt echt helemaal af had. Welnu, uit dat laatste college ooit ben ik net in de pauze weggelopen, omdat het ten eerste uiterst saai was, ten tweede incorrect (de docent vertelde allemaal dingen over de werking van de Europese Unie waar helemaal NIETS van klopte, zoals dat Landbouw een van de onderdelen is die nog vrijwel volledig door nationale staten worden geregeld), en ten derde omdat ik totaal uitgeput ben.

En dat laatste is inmiddels ook de reden waarom ik mijn scriptie weer/nog steeds niet af heb. De eindversie had ik in november al, maar toen moest ik eerst een week of zes wachten op een reactie van mijn scriptiebegeleider en daarna nog eens zes weken op het commentaar van de tweede lezer. Vervolgens stelde ik de aanpassingen die ik van die tweede lezer moest doen zelf ook maar even enkele maanden uit, maar nu ik het vandaag echt af wilde maken, kwam ik niet veel verder dan ongeveer de helft van de noodzakelijke wijzigingen. En nu ben ik leeg, op, uitgeput, doodmoe. Ik voel me alsof ik al twee dagen niet geslapen heb en het is pas 19.30 uur. Vreemde zaak.

Morgenochtend nog maar een poging dan. Wordt nog krap, want om 12.30 uur vertrek ik voor een week naar Washington!