Na gisteravond natuurlijk hartstikke brak, maar om 15.00 uur moest ik weer aantreden op het voetbalveld, voor onze derde wedstrijd. De eerste twee hadden we overtuigend gewonnen, maar de tegenstander van vandaag had dat ook. Het duurde dan ook niet lang voordat we met 1-0 achter kwamen te staan en het was duidelijk dat de tegenstander sterker was op het veld.

In de tweede helft gooiden we onze opstelling dan ook om. Ruico die forward speelde ging keepen, Marilyn die keepte ging mid-mid staan. Ik begon zelf op de bank. De eerste helft van de tweede helft (dat klinkt raar) liep nog steeds niet, maar Ruico keepte geweldig en stopte minstens vijf kansrijke schoten op doel. Daarna kwam ik het veld weer op voor de laatste tien minuten, als linksvoor. Maar dat liep niet, ik schoot een paar keer gigantisch naast. Uiteindelijk maar rechtsvoor gaan spelen toen de laatste vijf minuten in gingen, en daarna keerden onze kansen eindelijk. De eerste de beste bal die ik voor mijn voeten kreeg schoot ik uit een draai snoeihard het doel in (jaja, ik mag wel even opscheppen nu, lol) en twee minuten later mocht ik dat nog eens herhalen.

In een slotoffensief van de tegenpartij werd er flink tegen onze enkels geschopt en gescholden (hetgeen me deed denken aan het voetballen op de vrijdagmiddag op het Bona vroeger, met Dooper, Klaver, Punt, van der Boor, Coolwijk en van Donge, wat soms meer rugby dan voetbal was, totdat Punt zo een vreselijk harde schop tegen zijn enkels kreeg dat er een bult ter grootte van een tennisbal op kwam, waarna we nooit meer gevoetbald hebben), maar dat resulteerde er alleen maar in dat een ander teamlid van ons Residence Team de 3-1 scoorde. Tsjakka!!

Ongeslagen de ‘semester-break’ in. 🙂