Eigenwijs als ik ben, ben ik gisteren toch gaan schaatsen terwijl ik ziek was. Kon het niet laten. ‘s Avonds vervolgens naar ‘Residence Idols’, wat met veel bombarie was aangekondigd. Er was zo’n 250 man aan publiek aanwezig (zie eerste foto), waaronder ons groepje Spaanstaligen, waar ik ook bij hoor, zonder de taal te spreken. Logisch he? Op de tweede foto drie van hen: Olynda, Rene en Joaquin. Dat hele Idols gedoe was drie keer niks: 11 deelnemers, allemaal vrouwen, die allemaal een heel liedje zongen. Sommigen deden dit op muziek, anderen acapella. Iedereen kon wel een beetje zingen en dus was er niet veel aan. Halverwege ging ik terug naar Leeds: slapen.

En vandaag moest ik om 08.00 uur alweer de hele campus over op weg naar mijn college van Peace & Conflict in the Middle East. Dat college was het meest bizarre college dat ik ooit gehad heb. Ik ben echt behoooorlijk ziek nu, dus mijn hoofd tolde al, maar de prof vond het noodzakelijk om de 22 blz. (!) aantekeningen die hij zelf had gemaakt volledig op te dreunen in twee uur tijd. Ik heb nog nooit zo snel en zoveel geschreven. En ik moest ook echt alles opschrijven, want het ging over de geschiedenis van het Midden Oosten van pakweg 500 V.C. tot 1950. Een en al details, jaartallen, verdragen, namen, oorlogen, etc. Maar ik heb in de afgelopen twee uur nu al meer geleerd over de feitelijke geschiedenis van het Midden Oosten dan tot nu toe in mijn hele leven bij elkaar. Het Israelisch-Palestijnse conflict is ineens een stuk duidelijker geworden, ik begrijp de situatie in Libanon, Turkije, Syrië, Irak, Iran, Egypte, Jordanië, de opkomst van de islam, achtergrond van het judaisme, jodendom, het verschil tussen Soennieten en Shiiten, ik ken de Belfour-declaratie, opkomst en ondergang van het Ottomaanse Rijk, het ontstaan van het Suez-kanaal en de rol van de Britten daarin, het verhaal van Alexander de Grote en Constantijn, ik weet wat een kalifaat is, en de Uma, en wie de Allawieten zijn, wat Hadith is, wat Pan-Arabisme is, hoe het zat met de Babyloniërs, de rol van de Romeinen in het Midden Oosten, het verhaal achter Sepulcre, de invloed van de zaak Dreyfuss op de ontwikkeling naar een Joodse staat, de rol van de Verenigde Naties na de Tweede Wereldoorlog en de absurde verdeling van Israel in Joodse, Arabische en internationale gebieden (‘As if it was some drunk guy who made the map for Israel’), de situatie en rol van de Koerden, Armeniërs, de Fransen, Russen, Duitsers, Ottomanen en Britten in het Midden Oosten, zowel wat politieke als geo-strategische ontwikkelingen betreft, de MacMahn-Hussein Conference, de rol van de zonen van Hussein (Faisal, Abdullah en Ali), wie Lawrence of Arabia was en welke rol hij speelde, de Sykes-Picot Agreement, de rol van Hitler en die van de Great Depression die zorgde voor de teloorgang van de macht van de Britten en de Fransen, de talloze beloften van de Engelsen aan zowel de Arabieren als de Joden, de paradox tijdens WOII over het toelaten van Joden in het Midden Oosten en het tegelijkertijd komen met maatregelen om immigratie te beperken, de drie Joodse facties die al tijdens diezelfde oorlog tegen (!) de Engelsen vochten, te weten de Stern, Hagannah en Irgun (uit die laatste twee kwamen Labour en Likud voort), de conferentie in New York tussen 1942-1945 over de white paper van de Britten, de stemming van de General Assembly van de UN over het creëeren van de staat Israël, de oorlogen die daarop volgden inclusief de overwinning van Israël en de 35% land die ze vervolgens van de Palestijnen afnamen, de Palestijnen die vervolgens massaal in vluchtelingenkampen terecht kwamen, waarna 60% van hen zich wist te redden en 40% nu nog steeds in kampen zit (en hun kinderen, en de kinderen daar weer van), de coups in Syrië, enz. enz. enz. En dit alles en meer dus in krap twee uur!!

Afijn, zometeen lunch en dan 150 blz. leesmateriaal doorspitten en vanmiddag nog een college. Vanavond naar de bios en dan ben ik waarschijnlijk helemaal total loss…