2 mei. Vandaag doe ik het rustig aan. De taallessen van vandaag gingen eindelijk een beetje verder dan alleen maar klanken. We hebben een aantal tijdsaanduidingen geleerd en wat uitgebreidere begroetingen. Daarna heb ik op mijn kamer tv gekeken. Eerst een filmpje van de 1 mei viering in Rotterdam, daarna de aflevering van Expeditie Robinson van vorige week (met dank aan Remco) en vervolgens vond ik op mijn laptop nog de opnamen van mijn afstudeerfeestje (jeetje wat was ik dronken), de campagne-clip en wat debatten uit de campagne-tijd. Leuk vermaak.

Ik heb nu even tien minuten pauze in een les over Chinese cultuur. Het is het ene superlatief na het andere. China is 240 keer groter dan Nederland. China heeft 80 keer meer inwoners dan Nederland. Het gaat in China 100 keer beter dan 20 a 30 jaar geleden. Maar: China heeft een GDP dat ‘slechts’ 6 keer groter is dan dat van Nederland. De economie groeit wel als kool, maar is er nog niet. Als China er niet in slaagt om duurzame verdere ontwikkeling te realiseren, dan gaat het mis.

De docent heeft duidelijk ook een voorliefde voor educatie over de menselijke natuur. Hij verafschuwde de manier waarop de Japanners tussen 1937 en 1945 tekeer gingen in China. De 300.000 mensen die in het kleine gebied bij Nan Zhing werden gedood, kwamen door zwaarden om het leven. ‘Can you imagine?’ vroeg hij. Helaas konden we dat wel. Niets (on)menselijks is ons vreemd.

De les gaat zo verder. Daarna relax ik nog even verder en na het eten gaan we dan met een groepje basketballen of voetballen tegen een aantal Chinezen. Het zal wel basketbal worden. Dat lijkt na tafeltennis en badminton hier volkssport nummer 1 te zijn.

Ondertussen heb ik ook een beetje zitten turven. Ik zit nu op dag 9 van de 82 dagen die mijn verblijf in China zal duren. 82 dagen is best lang. Ik wil niet zeggen dat ik heimwee heb, maar het voelt wel heel anders allemaal nu dan toen ik vorig jaar vijf maanden in Canada zat. Toen kon het me niet lang genoeg duren, nu mis ik Rotterdam en een aantal mensen toch wel heel erg. Word ik nou oud, of sentimenteel, of nog wat anders? Ach ja, ik ben in ieder geval nog gezond. Van de 26 mensen uit onze groep zijn er inmiddels al 8 ziek (geweest). Ik vraag me af wanneer ik aan de beurt ben. So far so good!