Dit is Stan Baranski, mijn Poolse reisgenoot in New York, op weg naar Ellis Island.

Na een kleine week in New York vertrek ik zometeen weer richting Montreal. Ik heb hier weinig geblogd, daar alles op de website van de Volkskrant staat, dus nog even HEEL kort deze week (als reminder voor mezelf vooral): 04-02 Reis naar NY, ‘s avonds PvdA New York dinner & debate 05-02 Interviews met KRO…

Alrighty then. Net klaar met pakken. Morgenochtend om 11:30 uur vertrek ik naar Miami. Aankomst 15:10, vertrek weer om 16:10 naar Caracas in Venezuela. Daar zit ik tot ergens begin januari en daarna vlieg ik door naar Bucaramanga, in Colombia. Vreemd genoeg is mijn ticket Caracas-Montreal gedateerd op 8 januari, maar mijn vlucht van Bucaramanga…

De afgelopen 5/6 dagen heb ik als een gek door Nederland gereisd om zoveel mogelijk mensen weer even te zien. Dat is grotendeels gelukt. Iedereen die de moeite nam om wat tijd voor me vrij te maken en/of naar Rotterdam en elders te komen: thanks!! Het was erg leuk om weer even bij te praten……

De eerste (bijna letterlijk drie) vlokjes sneeuw vielen gisteren al, vandaag zijn het er iets meer, maar het is nog steeds flinterdun en niet echt noemenswaardig, maar toch. La neige est arrivee. L’horreur d’hiver commence.

Ik zat eens te denken. Kan best een goedkope auto op de kop tikken en dan volgend jaar in mei een roadtrip Canada/USA doen. Wie wil er mee? Er zijn drie alternatieven, met data en prijzen bij benadering (data kunnen indien gewenst iets opschuiven) Drie weken roadtrip Canada Vertrek: 1 mei 2008 Duur: 3 weken…

Zo. Dan nu weer over naar de dagelijkse gang van zaken. Die laptop gaat toch nooit lukken. Waar was ik? Oh ja. Heb net even Joaquin gebeld of zijn bruiloft nog doorgaat. Ja dus. Rond 15 december vlieg ik naar Caracas in Venezuela. Rond 2 januari door naar Bucaramanga in Colombia. Rond 7 januari weer…

En dan is het alweer de laatste dag. Geheel in stijl met alle muren, hekken, checkpoints en security fences die we de hele week al tegenkomen blijken we niet uit onze hostelkamer te kunnen komen. We zijn ingesloten omdat het slot stuk is. Via de achterdeur klimmen we over het balkon. Ze ‘ontsnappen’ we. We…

En toen was het 10 augustus. In Haifa zijn twee hele leuke dingen. Ten eerste is daar de Bahai tempel. Dat is een fantastisch mooi gebouw met nog veel fantastisch mooiere tuinen. Ze waren echter niet open, dus moesten we er van een afstandje van genieten. Dat maakte niet uit, want dat afstandje hield in:…

Weer een dag later. Het hostel was bagger. Er zou ontbijt zijn om 8 uur, maar er was niemand. De eigenaar sliep klaarblijkelijk nog. Dan maar zonder ontbijt de deur uit. Vandaag reden we naar Jeruzalem. En om daar te komen kon je of omrijden, of door West Bank rijden. Palestijns gebied dus. Ik besloot…

Mijn laatste dagen in Nederland Zo. Nu ik eindelijk alles over Israel heb geblogd, is het nu tijd voor mijn laatste dagen in Nederland. Direct vanaf Schiphol reisde ik door naar Rotterdam, waar ik vanaf het station naar Sijf fietste. Meteen naar de kroeg dus! Compleet groggy nam ik laat op de avond afscheid van…

De komende negen maanden ben ik te bereiken op het volgende adres: Kirsten Verdel 1514 Avenue Docteur Penfield Montreal, Quebec, H3G 1B9 Canada Fax: 001 514 848 94 09 Ik heb twee telefoons: mijn gewone Nederlandse en een nieuwe Canadese. En dus ook twee nummers. Bellen kan als volgt: 0900 8100 (dan even wachten op…

Weer een dag verder. Om zes uur stonden we op, checkten uit en reden naar de Yithzak Rabin Bordercrossing. Oftewel: de grens met Jordanie. Dat is vanuit Eilat amper 5 minuten rijden. We wilden vandaag namelijk naar Petra gaan, een van de zeven nieuwe wereldwonderen. Iedereen die Indiana Jones kent, weet wat er in Petra…