Kirsten Verdel blogt: “Het wordt nu tijd voor Obama om de bal in te gaan koppen.”
geplaatst op 5 november, 2009 om 14:37
Bron: www.pauwenwittemanblog.nl.

Kirsten Verdel werkte vorig jaar mee aan de verkiezingscampagne van Obama en schreef het boek Van Rotterdam naar het Witte Huis. Ze ging met Hans van Baalen (VVD) in discussie over de prestaties van Amerikaanse president Barack Obama in het eerste jaar na zijn verkiezing.

Het is natuurlijk altijd weer een feest om te gast te mogen zijn bij Pauw en Witteman. Daarom voldoe ik wederom graag aan het verzoek van de redactie om een stukje op de website te schrijven.

In tegenstelling tot de vorige keer, toen ik met name in gesprek was met Jeroen en Paul, was het deze keer de bedoeling dat ik met Hans van Baalen in debat zou gaan over 1 jaar Obama. Dat klonk leuk, maar in de praktijk viel het me wat tegen omdat ik telkens halverwege mijn zinnen werd onderbroken. Dat is wat vervelend, en maakt het lastig om je punt te maken. Jeroen greep daar gelukkig ook op in, maar het kostte veel tijd en daardoor bleek de aftiteling al te lopen toen ik mijn belangrijkste punt nog wilde maken….

Dus dan maar hier. Even kot samengevat: ik begon gisteravond dus met een opsomming van zaken die Obama in zijn eerste jaar al bereikt heeft. Van de oproep tot het verwijderen van alle kernwapens tot het martelverbod, van het voorkomen van een nieuwe Grote Depressie tot het investeren van 80 miljard dollar in klimaatmaatregelen en van het betalen van het lidmaatschapsgeld van de VN tot het bekrachtigen van hate crime wetgeving, de lijst is inmiddels al behoorlijk lang.

Belangrijker dan dat is de paradigmashift die Obama heeft veroorzaakt, al in zijn campagne voor het presidentschap. Het adagium van George W. Bush, “You're either with us or against us' is verplaatst door een mantra over samenwerking en positiviteit (hope, change). Dat leverde hem ook de Nobelprijs voor de Vrede op, die met name een opdracht aan Obama was om nu door te pakken. Dat moet hij nu dus gaan doen.

Het belangrijkste punt is het volgende: de twee topprioriteiten die Obama nu heeft zijn de economische crisis, waarin herstel op de arbeidsmarkt pas in oktober 2010 te verwachten valt (het is de vraag of mensen tot die tijd genoeg geduld kunnen opbrengen, maar het zal wel moeten) en hervorming van de gezondheidszorg.

In dat laatste thema zie je de complexiteit van waar Obama nu in moet werken scherp terug. Hij heeft een democratische meerderheid in het congres, maar dat betekent niet dat hij een wijziging van het stelsel zomaar even af kan tikken. Er is namelijk een enorme lobby aan de gang: er zijn maar liefst 3.000 lobbyisten geregistreerd op dit ene onderwerp, die in totaal al 263 miljoen dollar hebben uitgegeven aan hun lobby voor of tegen stelselherziening. Op elk lid van het congres zijn maar liefst zes (!) lobbyisten actief. En het wordt nog erger, want die congresleden, ook de Democraten, krijgen honderdduizenden tot soms wel miljoenen euro's uit de farmaceutische industrie, van verzekeraars, ziekenhuizen en andere belanghebbenden. Die congresleden zijn continu bezig met hun herverkiezing en dan zijn dit soort sponsors natuurlijk erg invloedrijk…

Obama heeft dit goed begrepen en manoeuvreert voorzichtig. Hij bokst tegen die 3000 lobbyisten en die 263 miljoen dollar, en toch… toch lijkt het hem te gaan lukken. Het voorstel voor stelselherziening van Bill Clinton (dat door Hillary was geregeld) haalde het Huis van Afgevaardigden niet eens, Obama's voorstel ligt daar al wel. En natuurlijk is het wel een afgezwakt voorstel, maar beter kleine stapjes dan geen stapjes.

En daarmee komen we bij het echte punt: Amerikaanse presidenten bijten hun tanden al zestig jaar (!) stuk op stelselherziening. Het is nog niemand gelukt. Ik heb vorig jaar al gezegd dat als hervorming van de gezondheidszorg het enige is dat Obama lukt, zijn presidentschap eigenlijk al geslaagd en misschien wel historisch is. Ik sta daar nog steeds achter.

Kortom: het wordt nu tijd voor Obama om de bal in te gaan koppen. Formeel duurt een presidentschap vier jaar, in de praktijk werkt het natuurlijk anders. De eerste zes maanden bedenk je wat je precies wilt gaan doen en hoe, het jaar daarna is nodig om besluiten te nemen en uit te gaan voeren, en in de laatste 2,5 jaar is de nieuwe campagne alweer begonnen. Obama zit nu halverwege dat jaar, tijd om het gaspedaal in te trappen. Maar wel de vele obstakels blijven vermijden, zoals hij tot nu toe prima gedaan heeft. En dan komt het met die populariteitscijfers ook wel weer goed. Geduld, geduld!