Of ik even een column wilde schrijven voor IDeaal, het Rotterdamse PvdA-ledenblad. Het moest en zou gaan over de vraag hoe links de partij is en waar we voor staan. Dat is bijna niet te doen in de maximaal 280 woorden die ik daar voor kreeg. Het zijn er iets meer en er staat meer niet in dan wel, maar wellicht geeft het een beetje een beeld.

***

De partij, dat zijn wij

’Kunt u mij drie dingen noemen die u van de hoogste inkomens heeft gevraagd?’, vroeg Bos. ‘Twee dan? Eén?’ Stotterend en stamelend kwam Balkenende er niet uit. Hij ging knock out in de eerste ronde. Maar dankzij een ongelukkig peilmoment leek het alsof Bos het debat had verloren en de reeds ingezette daling in de peilingen zette door.

Het echte verlies van dat moment zou later pas blijken. De PvdA verloor de verkiezingen, maar kwam wel in het kabinet. Bos werd minister van Financiën. Een van de eerste vragen die hem werd gesteld was: ‘Wat gaat u nu doen aan de topinkomens?’ Bos gaf direct drie (!) redenen waarom hij daar toch echt niets kon doen.

Zie daar het doorgeslagen pragmatisme ten gevolge van het verwijderen van de ideologische veren van de PvdA door Wim Kok. Ik was verbijsterd. ‘Het afschudden van ideologische veren is voor een politieke partij als de onze niet alleen een probleem, het is in bepaalde opzichten ook een bevrijdende ervaring’, had Kok toen gezegd.

Wat zou ik het nu als bevrijdende ervaring zien wanneer die ideologische veren juist weer aan de partij geplakt werden. Want nu is de partij een kip zonder kop, letterlijk en figuurlijk. We doen vaak maar wat, we roepen iets wat hopelijk goed valt in de media en we leven als partij van dag tot dag. Ik wil bezielend leiderschap. Iemand met idealen en visie. Iemand die op de fundamenten van de sociaal-democratie staat en ze puur door zijn uitstraling, zekerheid en vertrouwen verder verstevigd. Iemand die de mond vol heeft van solidariteit, gelijkheid, emancipatie en vrijheid. Iemand die –op zijn Rotterdams- daarna de daad bij het woord voegt en zich niet verschuilt achter wetten en praktische bezwaren. En ik wil dat die iemand niet alleen de partijleider is, maar dat we die ook kunnen herkennen in onszelf. Wij moeten het doen.