Oorlog in Afrika. Het lijkt bijna net zo vanzelfsprekend als brood met boter, of een boek in een bibliotheek. We lezen in de krant dat er weer eens ergens een gewapend conflict is uitgebroken, dat er weer een rebellenleger actief is, dat er weer talloze mensen ontheemd zijn geraakt, om het leven zijn gekomen of zijn verminkt. We lezen het in de krant, we zien wat gevluchte mensen op het journaal en dat was het. Niemand komt in opstand, niemand roept om actie. De VN doet weer eens niets en de ellende gaat zoals gebruikelijk door.

Een paar jaar geleden besloot Sorious Samura, een Sierra Leonese journalist, dat het genoeg was. Tijdens de oorlog in Sierra Leone filmde hij wat er gebeurde. De documentaire ‘Cry Freetown’ was het resultaat, die vervolgens bij de VN en in Engeland werd vertoond. En leidde tot interventie. Eindelijk.

Ik wist van het bestaan van de documentaire, maar heb hem nu pas kunnen zien. Ik heb nog nooit zoiets confronterends op bewegend beeld gezien. Het is zo ongelooflijk, dat ik het twee keer heb moeten kijken, omdat ik na de eerste keer gewoon niet kon geloven wat ik had gezien. Hieronder een fragment, dat nog ‘relatief meevalt’ in vergelijking met andere dingen uit de docu. Kijk er niet naar als je al moeite hebt met beelden in het NOS Journaal. En weet dat de documentaire nooit in Nederland is uitgezonden, omdat de omroepen de beelden te heftig vonden.