30 mei: onvoorstelbaar veel kinderen en een allesverzengende hitte


Mijn zusje is gisteren getrouwd. En ik was er natuurlijk niet bij, want ik zit in China. Vanuit Liuyu nogmaals gefeliciteerd Pauline. 🙂

Het leven hier gaat ondertussen ook door. Het was gisteren ongenadig warm en ik sliep vannacht dan ook heel slecht op mijn houten plank die een bed voor moet stellen. Op mijn zij beginnen langzaam onderhuidse blauwe plekken te ontstaan. Hoort erbij I guess, maar prettig is anders. Gelukkig werd ik vanmorgen om 06:30 uur wakker gebeld. Aan de andere kant van de lijn werd niet eens een naam genoemd, meneer begon gewoon met praten. Peter! Live vanuit cafe Pol. Op de achtergrond probeerde Marja nog te zeggen dat hij me wakker belde en dat dit een heel duur telefoontje voor mij was (30 euro uiteindelijk), maar dat boeide me niet zoveel.

Om 08:00 uur was het al bijna dertig graden. En we moesten het land weer op. Het werd weer een slopende dag dus. En het is nog niet eens zomer. Elke dag wordt het warmer en warmer. Nog anderhalve maand te gaan. Ik hoor al horrorstories dat het in Shanghai tegen de tijd dat wij er zijn boven de veertig graden zal zijn. En warm is hier ook echt WARM…





Vanmiddag geen siesta, maar een soort feest op de school waar we gisteren waren. Wat voor feest precies, was vooraf onduidelijk. ?e zien het wel?(Women k?kan), was ons motto. Het bleek dat we bijna twee uur lang naar dans en zang van de eerste groep gingen kijken. Kinderen van pakweg 5 jaar oud. Ik dacht dat ze daar maanden op geoefend moesten hebben, maar het bleek 1 week te zijn. Het ijsje dat we na afloop van de directeur van de school kregen was lekker. Meloenijs. Maar toen ik halverwege was keek Zhang Shi me enigszins verbijsterd aan: ?re you eating THAT??Ik vroeg hem dus wat er mis was. ?here is so much poison in that icecream. How do you think it got to be pink? This is pure chemical you?e eating? Daarop gooide ik de rest maar weg. En het viel me toen ook op dat mijn lippen en tong een beetje brandden. Lekker hier, die kleurstoffen!

Verder vooral hele bergen kinderen op de foto gezet. Dat was geen kunst. Er lopen er hier in de kloostertuin dagelijks vele tientallen rond. Tel daar de honderden leerlingen van de school om de hoek bij op en u heeft bingo!






Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *