Fang pao. Dat betekent vuurwerk. En het is iets wat je hier dagelijks om je heen hoort. Chinezen hebben altijd wel een excuus om vuurwerk af te steken, bijvoorbeeld een bruiloft. Best gezellig en het knalgeluid went heel snel. Wat ook vuurwerk was, maar dan in mijn benen, was de Tai Chi les die we vanmiddag buiten op het plein kregen. Ik heb spieren gevoeld waarvan ik niet eens wist dat ik ze had. Meteen ook erg leerzaam dus.
Na de les gingen we met een groepje de stad in om cadeautjes te kopen voor Barbara. We vieren morgen zowel haar verjaardag als Koninginnedag. In een van de winkeltjes gingen we het befaamde afdingen maar eens uitproberen. Eerder in de week was ons door Jan-Willem als voorbeeld gegeven dat iemand voor schoenen van 140 yuan (14 EUR) een openingsbod had gedaan van 5 yuan. Uiteindelijk werd de prijs 30 yuan. Dus toen voor het kettinkje dat we zagen liggen een prijs werd gevraagd van 86 yuan, leek een bod van 20 niet zo heel laag. Maar de mevrouw achter de balie schudde driftig van ‘nee’ en zette 80 op een papiertje. Wat nu? We besloten om de tactiek van Jan-Willem te volgen: weglopen, en dan komen ze vanzelf achter je aan met een lager bod. Dus liepen we de winkel uit. En dat was het. Want niemand kwam achter ons aan, haha. Later op de avond hoorden we dat het veel normaler is om op ongeveer de helft van de vraagprijs te gaan zitten. Tja.
‘s Avonds liepen we met bijna de hele groep naar de andere kant van het campusterrein. Elke vrijdagavond komen daar Chinese studenten bij elkaar om hun Engels te oefenen. Eenmaal daar stonden er maar twee Chinezen. Maar het duurde niet lang voordat dat aantal was vertwintigvoudigd. Ik gooide meteen de knuppel in het hoenderhok en begon mensen uitgebreid over politiek te bevragen. Zij wilden precies weten hoe onze representatieve democratie in elkaar zat, ik wilde weten hoeveel invloed zij nog van de Communistische Partij ervaarden. Dat verschilde nogal. Lu Qiang, een student Filosofie die nogal fan was van Heidegger (en de waarschuwing van zijn professor had meegekregen vooral niet te depressief daarvan te worden) vond dat democratisering in China niet snel genoeg van de grond kon komen. Een andere student was echter een andere mening toegedaan. Hij zei dat het goed was dat China economisch zo snel groeide nu. Iedereen heeft daar immers profijt van, en langzaamaan komt er dan semi-vanzelf meer democratie. Maar je mocht de pers vooral niet in een keer vrij maken bijvoorbeeld, want dat zou veel te snel gaan voor veel mensen, de revolutie zou uit kunnen breken en daar was niemand bij gebaat. Hij was het echter wel met mij eens dat het -op zijn zachtst gezegd- niet netjes is als de overheid mensen die een afwijkende politieke mening hebben achter slot en grendel worden gezet.
De groep luisteraars om mij heen werd steeds groter en de onderwerpen steeds zwaarder. Ook religie kwam uitgebreid ter sprake, maar dat leverde weinig nieuwe inzichten op. Het instituut huwelijk was echter wel een opmerkelijk discussiepunt. Of studenten in Nederland mochten trouwen? Ja, dat mag. In China tot voor kort schijnbaar niet. Als ik het goed begrepen heb mogen vrouwen vanaf hun 21e trouwen, mannen vanaf hun 22e. En sinds vorig jaar mogen studenten (mits ze die leeftijd hebben bereikt) ook trouwen, maar het enige koppel op de hele campus dat dat wil doen, twijfelt nog steeds een beetje. Het zou ten koste kunnen gaan van hun studie…
Omdat er al de hele tijd een paar jongens gearmd mee stonden te luisteren vroeg ik ook maar eens hoe ze hier denken over het homohuwelijk. Maar dat begrepen ze gewoonweg niet. Eerst dacht ik nog dat ze het woord ‘gay’ niet kenden, maar het hele begrip leek ze uiteindelijk gewoon vreemd te zijn en de discussie sloeg in wederzijds onbegrip (deels aan taalproblemen te wijten) dood. Morgen nog eens proberen, op ons Koninginne/verjaardagsfeestje. Want we hebben iedereen uitgenodigd.
Het is hier nu 23:30 uur, ik ga slapen. Morgen om 08:00 uur vertrekken we naar Pinjao, een stad op ongeveer een uur hier vandaan. De allereerste bank op de wereld is daar ooit gestart. Ik ben benieuwd, het schijnt een leuke plaats te zijn. ‘s Avonds pas weer terug en dan dus feest…