Gisteravond was ik te gast bij EenVandaag, om commentaar te leveren op het derde debat tussen Obama en Romney. Het filmpje daarvan (ongeveer vier minuten) is hieronder te vinden, evenals de blog over het debat die ze me vroegen te schrijven.
BLOG – Het derde en laatste debat tussen Obama en Romney is ten einde. Ik verwachtte er weinig vuurwerk van en dat kwam ook niet echt. Beide heren hadden tal van oneliners voorbereid, van ‘People vote for war, not for peace’ (Romney) tot ‘The 1980’s are now calling and asking for their foreign policy back’ (Obama).
Maar met oneliners alleen kun je een debat over buitenlandbeleid anno 2012 nauwelijks meer winnen. Zeker niet in een setting waarbij je 90 minuten lang onafgebroken met elkaar in de debat bent. 90 minuten oneliners, dat kunnen alleen cabaretiers en het zou wat vreemd zijn als kandidaten voor het zogeheten leiderschap van de vrije wereld overal een grapje van zouden maken.
De toon van het debat was dus serieus. En behalve oneliners hadden beide kandidaten ook veel inhoudelijke kennis paraat. Al snel bleek dat Obama hier een voor de hand liggend voordeel in had: als commander-in-chief wist hij van de hoed en de rand. Hij moet immers al vier jaar lang inhoudelijke beslissingen nemen, beleidskeuzes maken en richting geven aan het buitenlandbeleid.
Dit terwijl Romney als oud-gouverneur en zakenman in de praktijk nauwelijks met grote geopolitieke vraagstukken te maken heeft gehad. Dit vertaalde zich in het debat in een zelfverzekerde uitstraling van Obama en een enigszins wijfelende Romney. Dit kwam het beste tot uiting toen Obama een langdurige aanval op Romney opende, waarbij die laatste alleen maar bleef glimlachen en af en toe iets op een papiertje krabbelde.
Eigenlijk precies de houding die Obama in het eerste debat had gehad (wat hij toen op dramatische wijze verloor). Wat Romney natuurlijk had moeten doen, was de aanval onderbreken. Maar je zag dat hij simpelweg teveel bezig was met nadenken over zijn antwoord, dat hij zich niet op zijn gemak voelde.
Inhoudelijk kon Romney op zich prima mee komen, maar het grote probleem was dat hij veel te vaak dezelfde mening als Obama had. Er was soms nauwelijks onderscheid tussen de voorstellen van de kandidaten. En tja, waar ga je dan als kiezer voor: voor iemand die heeft bewezen het land te kunnen leiden als het om buitenlandbeleid gaat.
Obama hoefde maar een paar ballen in te koppen: Bin Laden dood, Al Qaeda gedecimeerd, troepen weg uit Irak, troepen verminderd in Afghanistan. En dat levert dan dus ook nog eens meer (bespaard) geld op voor de binnenlandse economie. Het was dan ook niet heel gek dat in de peilingen na het debat iedereen Obama als winnaar aanwees.
Of het nu nog heel spannend wordt? Ik denk het eerlijk gezegd van niet. In de media en in sommige peilingen wordt gedaan alsof het nog heel spannend is. Maar in de peilingen die er in 2008 het dichtste bij zaten en in eigen peilingen van de Democraten blijkt Obama een ronduit comfortabele voorsprong te hebben in 7 van de 10/11 swingstates, die door dit debat zeker niet teniet gedaan zal worden.
Ik denk persoonlijk dat de strijd al gestreden is en dat Obama eenvoudig herkozen wordt. De enige zaken die daar nog een stokje voor kunnen steken zijn een economische en/of financiële crash, of een spectaculaire onthulling (Donald Trump heeft er weer eens een aangekondigd). Die kans is niet nul, maar wel klein. Nog 15 dagen.