Het afgelopen semester heb ik als spits meegespeeld in de Carleton Women’s Soccer League. Ik speelde in het enige Residence Team, met slechts liefhebbende amateurs. Onze tegenstanders waren allemaal teams met mensen die ook echt voetbalcompetitie spelen. Toen we aan de league begonnen dachten we dan ook dat we weinig kans hadden om te winnen, maar… we wonnen alle poulewedstrijden.

Vandaag was zowel de halve finale als de finale (met slechts vijf minuten pauze daartussen). De halve finale was erg spannend en ruw, want de tegenstanders hadden besloten om meer op de benen dan op de bal te spelen. En met name ik als spits kreeg het daardoor zwaar te verduren. Voor het eerst in het hele toernooi scoorde ik dan ook niet, omdat ik de confrontatie zonder scheenbeschermers niet echt aandurfde, maar we wonnen wel, met 3-1!

In de finale werd het nog spannender, want het ging erg gelijk op. Iedereen was doodop -twee wedstrijden achter elkaar is teveel- maar na een paar keer bijschakelen liep het toch weer aardig. Zo aardig, dat we uiteindelijk met 3-2 wonnen!!

Another Canadian mission accomplished. 🙂