The Woodsman met Kevin Bacon. Hij speelt Walter, die na twaalf jaar gevangenschap weer vrijkomt. Hij worstelt duidelijk met zichzelf en al snel wordt duidelijk waarom: hij heeft in het verleden meisjes gemolesteerd, tussen de negen en twaalf jaar oud. Nu hij eindelijk vrij is krijgt hij dankzij een vriendendienst een baan bij een houtfabrikant en langzaam probeert hij zijn leven weer op de rails te krijgen. Tegen het einde van de film zitten er twee adembenemende momenten die ik hier niet zal verklappen, maar verder is het een vrij standaard film. Filmtechnisch gezien althans, maar vanuit een psychologisch of sociologisch oogpunt is het thema van de film natuurlijk erg gewaagd. En dat maakt deze film interessant.

Wat ik persoonlijk echter nog veel interessanter vond -en enigszins angstaanjagend- was het publiek in de bioscoop. Zoals jullie wellicht weten ga ik heel veel naar de film, ook overdag, en het soort publiek dat naar bepaalde films gaat ken ik inmiddels wel. Dat is erg voorspelbaar. 90 tot 95% van de bezoekers is met minstens twee personen aanwezig en de gemiddelde leeftijd ligt tussen de pakweg 20 en 35. Maar dat laatste kan nog wel eens wisselen afhankelijk van het type film. Vandaag waren er echter vijftien mensen in de zaal, waarvan er zeven alleen waren, waaronder ikzelf. Op zich al een relatief hoog getal, maar die zes anderen waren ook nog eens allemaal mannen in de leeftijd tussen de 35 en 55 jaar. Het kan een ongelooflijk toeval zijn, of ik kijk normaal gesproken niet goed wat voor soort publiek er in een zaal zit en ik zie nu spoken, maar ik had eerlijk gezegd maar één gedachte in mijn hoofd en dat was dat deze mannen ook een soort Walters waren en ontzettend graag informatie wilden hebben die ze anders nooit kunnen krijgen omdat er zo’n taboe op dit onderwerp rust.

Afijn, ik hoop dat iemand mij kan aantonen dat de samenstelling van de zaal van vanmiddag helemaal niet ongebruikelijk was en dat ik ze echt zie vliegen.

Kinsey draaide. Dit keer met Liam Neeson in de hoofdrol, als professor Alfred Kinsey. De film is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van deze professor, die vanaf de jaren ’20 probeerde wetenschappelijk onderzoek te doen naar sexueel gedrag van mensen. Zie voor meer informatie over zijn werk http://www.indiana.edu/~kinsey/about/Movie-facts.html staan een heleboel feiten over de film en om de impact van zijn taboedoorbrekende onderzoek maar eens te onderstrepen hier een korte quote van die site: ‘The Print Media Response to the Kinsey Report at The Kinsey Institute library consists of 72 binders, which contain 18,700 clippings from international journals, newspapers and magazines.’ Ik bedoel maar. Een aanrader in ieder geval.

En vrijdag naar Hotel Rwanda…