Ik had vanmorgen zo een vreselijke kater dat ik vier uur op de bank in de gezamenlijke ruimte heb gezeten voor de televisie voordat ik weer een beetje kon functioneren. Daarna ben ik mijn spullen naar de campus gaan brengen, waar ik vanaf vandaag terecht kan. De kamer is groot zat, ik deel de keuken en douche met iemand anders, die er nu niet is. Sterker nog, er is bijna niemand op de campus, de meeste mensen arriveren na morgen pas. De colleges beginnen 5 januari pas.

De universiteit ligt aan Rideau Canal (uitspreken op z’n Frans) en die is nu stijf bevroren. Toen ik in Ottawa aankwam (01.30 uur ‘s nachts) waren er nog een paar mensen aan het ijshockeyen en een aantal bulldozers waren sneeuw aan het schuiven. Vreemd genoeg is het kanaal vandaag afgesloten. Er schaatst dus niemand, omdat het mogelijk te gevaarlijk zou zijn omdat het gedooid heeft. In Nederland blijven we natuurlijk schaatsen als er al vijf centimeter water op het ijs ligt, maar Canadezen zijn daar kennelijk iets anders in.

Het was vandaag al een stuk kouder als gisteren. Ik gok rond de -10 graden, maar het is nog steeds goed te doen (nog geen handschoenen nodig gehad). Ik zit nu nog even in het hostel, maar zometeen vertrek ik definitief naar de campus. Of ik daar direct al internet heb: geen flauw idee.

Vanavond zijn we nog even naar een cafe geweest waar op het ene televisiescherm American Football was en op het andere de kwartfinale tussen Zweden en Amerika van het Wereldkampioenschap IJshockey voor junioren. Alles is sport hier. De Canadezen op de tribune bij die wedstrijd juichten overigens fanatiek bij Zweedse doelpunten. Je merkt toch wel een beetje de rivaliteit tussen Canadezen en Amerikanen. Amerikanen willen graag Canadees zijn of lijken, maar andersom is dat een stuk minder het geval.

Wat echt heerlijk is, is dat er in cafe’s niet gerookt mag worden. Het was gisteravond zo bizar om de hele avond in een druk cafe gezeten te hebben en dan thuis te komen zonder dat je kleren naar de rook stinken. Ik kan niet wachten tot het in Nederland ook verboden wordt!

Ik heb ook afscheid moeten nemen van mijn nieuwe vrienden. Drie Canadezen (Thomas, Tom en Cam) en een Australisch meisje die in Toronto woont (Nadia). Maar in februari komen ze terug naar Ottawa en ik heb al overal mogelijke logeeradressen, ook in New York, Vancouver en zelfs St. Petersburg. Leuke mensen hier…

En nu wordt het tijd om een taxi te zoeken, zoals Cam net ook al zei: ‘I’m beat!’