Op 2 november zijn de zogeheten midterms in Amerika. Bij deze verkiezingen, die twee jaar na de presidentsverkiezingen worden gehouden, wordt het volledige Huis van Afgevaardigden opnieuw gekozen, een groot deel van de senaat en een eveneens groot deel van de gouverneurs van de Amerikaanse staten. De verkiezingen worden bovenal als een peiling gezien voor de populariteit van de politieke partijen en van de president in het bijzonder.

Wat dat laatste betreft staat president Obama niet veel goeds te wachten. Zijn populariteit is niet slechts tanende, maar ligt ergens zo diep verzonken, dat zelfs de ligging van de Titanic er niets bij is. De Democratische partij ligt uitgeteld op haar rug, pootjes omhoog, en klaagt vooral waarom nou niemand wil zien dat er zo vreselijk veel bereikt is.

Het is waar wat de Democraten zeggen: er ís waanzinnig veel bereikt. Kijk maar op de website Obameter.com, waar je de belangrijkste 500 beloften van Obama kunt teruglezen. Per belofte staat er bij of het al is waargemaakt of niet. Als je die lijst leest, gaat het de goede kant op. Alleen al het feit dat hij de gezondheidszorg heeft weten te reorganiseren (of beter gezegd: uit heeft weten te breiden naar een grotere groep mensen) is een geweldige prestatie. Net zoals het feit dat Amerika niet in een nog grotere depressie terecht is gekomen dan na de crash van 1929.

Maar het is niet genoeg. De werkloosheid is nog steeds enorm hoog, de economische vooruitzichten zijn slecht, homo’s mogen nog steeds niet openlijk actief zijn in het leger, Guantanamo is nog steeds niet dicht, de regels voor lobbyisten zijn nog niet streng genoeg en banken zijn er te makkelijk vanaf gekomen.

Obama is in de valkuil van het gelijk hebben getrapt: hij heeft gelijk, want hij maakt ontzettend veel beloften waar, terwijl hij daar amper middelen voor had. Maar hij krijgt geen gelijk, want hij inspireert niet meer, lijkt arrogant, onbenaderbaar, ver weg en laat over zich heen lopen door de Tea Party, Republikeinen en zelfs Democraten die met hem sollen, spotten en hem bestempelen tot socialistisch-communistische op Hitler lijkende moslim-immigrant.

Wat Obama nodig heeft, is een Let Bartlet Be Bartlet moment. Wie niet weet wat ik bedoel: kijk onderstaand filmpje…