De afgelopen drie dagen zat ik samen met Maarten, Remco en Sebastiaan in het hoge noorden (Groningen) om te wadlopen. Ik had gehoopt op mooi weer, maar dat het precies deze dagen het warmste en mooiste weer van het jaar zou zijn, dat had zelfs ik natuurlijk niet van tevoren kunnen bedenken. 😉

Uiteraard moest er eerst gescrabbled worden, met fantastische woorden als ‘huilersbrein’ (met dank aan ons bezoek aan de zeehondencreche in Pieterburen) en ‘afzwenkenden’, die mij een terechte hilarische overwinning bezorgden.

Het wadlopen zelf was apart door de lieveheersbeestjesplaag waar we ineens in verzeild raakten. De Volkskrant had er die ochtend al iets over gemeld; er zouden wat beestjes in een Gronings dorp zijn gesignaleerd. Nou, maak daar maar de volledige wadden van, want we zagen tienduizenden levende en dode lieveheersbeestjes, en er moeten er vele miljoenen zijn geweest die in het water beland zijn de afgelopen dagen. Ze zaten werkelijk overal. Een bizar gezicht.

Na een 50 kilometer lange fietstocht vandaag ben ik nu weer even in de randstad. Over een dag naar Zuid-Afrika!