Een echt weblog!

Krijg ik zomaar een echt weblog aangeboden. Hieronder dus maar even alle oude entries, dan ben ik meteen weer bij!

15 april 2004
13:32

Ik heb vandaag voor het eerst sinds 5 april een stukje gewandeld zonder dat het meteen pijn aan mijn voet deed. Dat gaat dus (eindelijk) weer de goede kant op. Ik hoop dat ik snel weer kan hardlopen…
Tevens heb ik besloten dat ik echt snel weer normaal moet gaan eten. Ik bedoel, zo’n vreetkick om weer aan te sterken na een lichamelijke inspanning die eigenlijk te hoog gegrepen was is wel even leuk, maar als je tien dagen later nog steeds aan het eten bent (ook een beetje uit verveling vanwege het niet kunnen lopen), dan is er wel iets mis. Dus ik heb vandaag alleen een bord rijst met goulash op en een paar aardbeien en ik heb me voorgenomen om pas op zijn vroegst om 17.00 uur weer iets te eten. Best lastig, mijn maag klaagt nu al, maar ach, ik zie het maar als een nieuwe uitdaging ofzo.

Lekker interessant allemaal weer he? Nou ja, mijn agenda is NOG interessanter… vanavond vergaderen, morgenavond etentje, zaterdag naar de carrierebeurs overheid met die avond weer een etentje… En vanmorgen mailde ik ook al over een ontbijt op de Euromast… Argh… het thema van vandaag blijft dus… eten. 🙂

Weet je wat, ik ga even wat…. drinken…

——————————————————————————–

14 april 2004
19:46

En ja hoor, NOG een fan… 🙂
locuta: j-p
locuta: en die is dus fan
locuta: en jorg ook
locuta: ik heb twee fans!
locuta: da’s echt vet meer dan 0
waldorf: en ik word weer vergeten ;(
locuta: jij hebt niks gezegd
waldorf: ik ben een stille fan 🙂

Dank je Erwin 🙂

(En hij bevestigt het zelfs per e-mail: Bij deze wil ik me ook graag aanmelden als stille fan van jou weblog.)

——————————————————————————–

14 april 2004
11:44

En ja hoor, meteen een (verontwaardigde?) mail van Jorg:
Ik kijk toch ook wel minimaal 1 maal per week, dus ik ben niet alleen een trouwe lezer, maar ook een fan!

groenten uit belgië
Jorg

——————————————————————————–

14 april 2004
08:28

Ben ik een paar dagen stil krijg ik meteen commentaar van… (jaja, hier komt het…) Jan-Peter! (your 15 minutes of fame start here) 🙂
Dus vooruit, dan maar even een update. Op deze vroege morgen. Want tsja, om Krista gisteren mee te krijgen naar Pardoen moest ik wel de belofte doen om vandaag met haar in de trein te zitten naar Den Haag van 07.47 uur. Lekker is dat als je pas om 01.30 uur thuis bent. Maar, het was weer heel gezellig. 🙂

Oke, wat heb ik de afgelopen dagen allemaal gedaan, behalve erg veel last gehad van mijn voet, zodat ik met het mooie paasweer niet eens fatsoenlijk de deur uit kon? De negende dus naar 21 grams en de dag erna naar the passion of the christ. Wat valt die tegen zeg! Don’t believe the hype, ga er niet heen, waardeloze film! (zie voor een hele goede recensie deze site.)

De elfde wederom naar de film in Cinerama (ondanks het feit dat ze GEEN SLAGROOM hadden bij de warme chocomelk!!!), dit keer Monster. En dat is wel een behoorlijke goede film. Niet super, maar behoorlijk goed.

En gisteravond mocht ik dus eindelijk weer eens spreken met de grote, de fantastische, de geweldige, de fabuleuze… Jan-Peter, die groot fan van mijn weblog bleek te zijn. Ik wist niet eens dat ik lezers had, laat staan fans. 🙂

Oh! En ik mag natuurlijk niet vergeten dat Josta graag zou willen zien dat ik van het log afhaal dat ze gegolft heeft (en ja, je weet hoe je dat woord moet uitspreken, haha), maarrr…. dat doe ik lekker niet. :))))))))

Soms ben ik zo gemeen….

J-P, wanneer gaan we met zijn allen ontbijten in de Euromast? 🙂

——————————————————————————–

09 april 2004
21:51

Net naar 21 grams geweest in Cinerama. We (ik en Attila) kwamen daar zowaar Spopo tegen! Die was in z’n remi en ging dan maar gezellig met ons mee kijken. Goeie film… hele goeie film…

——————————————————————————–

09 april 2004
18:07

Vandaag geprobeerd te matigen: broodje fricandeau, toetje, kop soep, broodje filet americain, broodje warm vlees, ijscoup ‘spaghetti’, stukje kaas, paar chocolaatjes… Hm… klinkt dat als matigen??? Ja, toch wel een beetje…

——————————————————————————–

08 april 2004
14:41

De vreetkick zet door… En ik heb vannacht 12 uur geslapen.
De score van vandaag: 1 broodje kaas, 1 croissant, 1 pakje vitamel, 1 kaassouffle, 1 broodje frikandel met mayo, 1 broodje hamburger speciaal, 1 bakje aardbeien, 1 blikje chocomel, 1 krentenbol, 1 bros, 1 roze koek, 1 zakje paprika chips, 3 glazen water… Euh… help?

22:34 Nog toevoegen: nog twee krentenbollen, twee monatoetjes, 2 glazen water, 3 koppen thee, twee broodjes ei…

——————————————————————————–

07 april 2004
19:05

Het gebakje is op. Net als een berg hartjes, een broodje ei/champignons/boursin en een flesje aquarius. Tsja…
Ik wilde vanavond eigenlijk met Attila naar de bios (The passion of the christ dan toch maar), maar dat gaat niet lukken, hij is te druk. En Josta kan ook niet, want die is -haha- gaan golfen. Of ik wel vanavond nog even bij haar wil komen klussen thuis… Ook goed… 🙂

Strange days … these days…

——————————————————————————–

07 april 2004
14:57

Het lopen heeft negatieve bij-effecten opgeleverd. Ik heb al dagen kramp in (onder) mijn voet. Kan geen stap verzetten zonder intense pijn. Daarnaast heb ik sinds zondag vreselijk veel honger. Normaal gesproken eet ik overdag misschien twee broodjes en dan pas om zes uur weer wat. Vandaag heb ik een krentenbol, een croissant, een portie rijst met kip, een fout (maar principes deze week…) burger king chicken royale menu (kipburger patat, 0,5 liter cola), een halve zak paaseitjes, een twix, anderhalve liter water en een splash op. En er staat nog een gebakje voor mijn neus. En het is pas 1500 uur! Ik hoop dat dit snel ophoudt…

——————————————————————————–

05 april 2004
14:15

Nou ja zeg, waarom begint iedereen mailtjes naar me te sturen en me lastig te vallen op IRC waarom er geen reactiemogelijkheid is op dit weblog, zodat jullie me kunnen uitlachen met mijn hardlopen? Haha!
Het is geen echt weblog dit hoor, ik kijk wel uit… moet wel een beetje van het gangbare afwijken toch? 🙂

Maar als iemand echt iets (on)zinnigs te melden heeft, roep maar, dan plaats ik het wel. Je mag zelfs de groeten doen!

——————————————————————————–

04 april 2004
13:57

Mensen! HET IS GELUKT!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Nog 1 keer het gehele verloop:

De afgelopen zes jaar heb ik *helemaal NIETS* aan sport gedaan. Conditie dus 0,00000. Op 3 maart besloot ik te gaan hardlopen. Doel: op 4 april de 10 km lopen bij de marathon van Rotterdam. Pas nadat ik dat besloten had, hoorde ik overal om me heen dat je om zonder enige conditie die 10 km te kunnen lopen minimaal drie maanden voorbereiding nodig had. Maar ja, ik eigenwijs he? Dus wat gebeurde er:

03 maart: 3 – 5 – 5 – 2 = 15 minuten totaal gelopen
04 maart: 5 – 5 – 5 = 15 minuten totaal gelopen
09 maart: 7,5 – 5 – 2,5 – 1 = 16 minuten totaal gelopen
11 maart: 15 minuten
14 maart: 30 minuten
16 maart: 20 minuten (mislukte poging tot snelheid ma
ken)
23 maart: 30.55 minuten over vijf kilometer
25 maart: 45 minuten over 6,4 kilometer (8,5 km per uur dus, en ik kon echt geen meter langer doorlopen).

Daarna ging het mis. Ik wilde nog 1 a 2 keer lopen voor 4 april, maar ik kreeg last van botvliesontsteking in mijn rechterscheenbeen. Dit duurde zeker vijf dagen voor het minder werd. Maar ik durfde niet meer te lopen. 25 maart was dus de laatste voorbereiding. Ik heb daarna meer dan anderhalve week niet gelopen.

Vandaag dus met de moed der wanhoop naar de start. Mijn scheenbeen voelde ik niet meer. Ik begon te lopen en werd meegezogen in de snelle start. Al snel minderde ik vaart omdat ik wist dat het anders niet goed ging. En ik maar wachten op het vijf kilometer punt. Eindeloos ver… Eenmaal daar keek ik op mijn horloge: 30.53 minuten. En ik was kapot. Dus ik rekende op een eindtijd -als ik het al zou halen zonder te gaan wandelen- van 1.10 a 1.15. Doorlopen, doorlopen… en eindelijk was daar ineens de tekst: nog 1000 meter. Ik keek weer op mijn horloge en zag tot mijn verbazing een tijd van 55.20 ofzoiets. Verdomme, dacht ik… binnen het uur (mijn oorspronkelijke doel op 3 maart) zou misschien wel kunnen??? Ik wilde harder rennen, maar voelde meteen dat ik mijn benen opblies. Toch maar langzamer. Tot 400 meter voor de streep. Toen was ik zo kapot, dat ik… harder ging rennen. Ineens haalde ik mensen in, voelde dat de laatste restjes energie wegsmolten en ging de laatste 200 meter zelfs NOG harder rennen. Ik weet het niet precies, maar ik geloof dat ik binnen 59.34 (blijkt 59.25 te zijn!) binnen was ofzo. Die laatste kilometer heb ik voor mijn doen belachelijk hard gelopen dus (15km per uur). Meteen na de streep dacht ik even dat ik moest overgeven, daarna dacht ik dat het licht uitging, toen moest ik huilen en uiteindelijk strompelde ik weg. Geen last van die ontsteking van vorige week, wel spierpijn, maar voelde gezond.

Ik heb gisteravond op een reunie van mijn middelbare school een oud-docent van me gesproken, en daarmee afgesproken dat ik met hem de zevenheuvelenloop ga doen in de herfst.

Ik ben begonnen… en nu… verder!!!!!!!!!

Niet lachen! Ik weet dat ik rood was. En dit was nota bene al een half uur na de finish! 🙂

——————————————————————————–

02 april 2004
18:44

Ik ga de 10 lopen. Ik houd mijn belofte.

——————————————————————————–

02 april 2004
11:48

Afijn, gisteren was het dus 1 april. En wat heb ik gelachen gisteren
…
……
………
…………
Maar goed. Hieronder maar even een verslag (copy/paste van de OP site) van mijn 1 april grap van deze week:

Voor het vierde achtereenvolgende jaar (zie voor die van vorig jaar bijv. kirsten@osdorp-posse.nl) zodat we direct een afspraak kunnen maken dat Robin langskomt om de CD even op te halen (als je wilt krijg je hem de week later weer terug).
———-

Een licht aangepaste versie van dit verhaal werd rondgemaild naar de media.

De resultaten waren verbluffend. Al na een half uur waren er 68 reacties binnen van fans. Alleen bij die eerste reacties zaten er al tien die zelfs een compleet ingescande versie van de CD-hoes meestuurden, met opmerkingen als: ‘zie hier het bewijs, IK HEB DE CD!!!’ En de reacties bleven binnenstromen. Sommige mensen trapten al voor het derde achtereenvolgende jaar in de 1 april grap. Nog leuker werd het toen een paar mensen die in voorgaande jaren nota bene hadden meegeholpen met het bedenken van 1 april grappen er dit jaar zelf in tuinden. Maandagochtend, na het versturen van de persmailing, ging al snel de telefoon: miss Djax aan de lijn, oftewel Saskia Slegers van Djax Records. Die begreep er helemaal niets van: "er liggen hier nog zat CD’s en bijpersen is helemaal geen probleem." Of we misschien een tikfoutje hadden gemaakt. Nee Saskia, maar heb jij je mail wel goed gelezen? Het bleef even stil, maar het kwartje viel niet. Pas na een duidelijke hint over de datum waarop de CD bijgedrukt zou moeten wor
den ("welke datum is het donderdag?") werd een en ander duidelijk. Volgens miss Djax was het de eerste keer dat ze erin getrapt was.

De dag ging verder en de grap ook. Binnen een paar uur verschenen de eerste berichten online. Fok.nl dacht een scoop te hebben en plaatste het bericht (http://www.actueel.nl/out/35258 pikte maandag het bericht op, evenals MTV, de forumsite http://www.popinstituut.nl/nie/index.htm#41, http://nu.nl/rubriek.jsp?n=125&c=60, muziekmagazine LiveXS en tenslotte -voor het vierde achtereenvolgende jaar!- VARA teletekst pagina 372.

Wie wel even de bron checkte, was AT5 op dinsdag. Om half twaalf werd ik gebeld met de vraag of de master CD’s inmiddels alweer terecht waren. Dat was natuurlijk niet het geval! Vervelend, vond de mevrouw aan de andere kant van de telefoon. Maar ze wilde wel helpen door korte berichtgeving over de zoekgeraakte CD’s of een bericht op de teletekstpagina van AT5. Ze informeerde nog even naar de deadline ("donderdag, want dan moeten de CD’s naar de fabriek!"), maar ook toen viel het kwartje nog niet. Ik had grote moeite om mijn lachen in te houden…. Die dag zag ik niets op AT5 of AT5 text verschijnen, maar de dag erna (woensdag) kreeg ik ineens weer een mailtje, van een andere verslaggever van AT5 of ik met spoed wilde bellen. Hetgeen ik per ommegaande deed. "Ja, het programma van vandaag zit al erg vol, maar ik zag dat de CD’s morgen al nodig zijn, dus ik denk dat we het wel in het nieuws of in de live talkshow vanavond kwijt kunnen." Dat klonk natuurlijk als een goed plan! Haha.

De geschreven pers werd ook bereikt. Dinsdagochtend stond in Spits! het relaas over de vermiste master CD’s. Zij maakten twee belangrijke fouten: ten eerste hadden ze het persbericht natuurlijk moeten checken, hetgeen niet gebeurd is. En ten tweede meldden ze wel dat de CD’s vermist waren, maar niet dat ze met spoed gezocht worden omdat ze *donderdag* nodig zijn. De grap viel hier dus een beetje in het water. Hoewel een ingezonden brief naar de Spits! wellicht toch nog wat olie op het vuur gooit. Als het goed is en ze enig schuldgevoel hebben, dan plaatsen ze die op 1 april wel (online staat hetzelfde bericht als de papieren versie: zie hier.

Dinsdag ging MTV nog verder dan alleen de website. Gedurende de hele dag, elk uur bij MTV news was het verhaal over de master CD’s het openingsitem! Hierin noemden ze ook donderdag, lieten ze wat videobeelden van de O.P. als achtergrond zien, en noemden ze ook mijn mailadres als contact mocht je de CD hebben. Ook de TV dus gehaald dit keer. Dat was een nieuwe.

Op www.google.com gaf de zoekopdracht "Osdorp Posse is master CD’s kwijt" op dinsdagavond al 437 hits. Vele honderden weblogs plaatsten het bericht.

Op dinsdag was het bericht ook te lezen in alle Amsterdamse trams, die tegenwoordig nieuws aanbieden middels monitors.

Het Parool plaatste het verhaal klakkeloos op woensdag 31 maart.

Nieuwe Revu noemde de O.P. de losers van de week omdat ze de masters kwijt waren. Ik hoop dat ze zichzelf komende week bombarderen tot losers van de week omdat ze erin gestonken zijn!

Woensdag belde de Volkskrant. Een van de weinige die dus wel wilde verifieren of het verhaal wel klopte. Ze vonden het verhaal van de master CD erg vreemd. Omdat het inmiddels al bijna 1 april was, legde ik uit dat het om een grap ging. Op 1 april stond er dan ook een stukje op blz 6 van het kunstkatern over de grap.

Naast de vele honderden reacties per e-mail werd ik ook bestookt met SMS-jes, meldingen op MSN, IRC en per telefoon. En zo werd het geheel een multimediaal spektakel.

Op 1 april berichtte ook RTL Boulevard over de 1 april grap.

Fok.nl was stoer, en plaatste het persbericht dat ik op 1 april stuurde bijna integraal, inclusief mijn gerief over hoe fok! eerder met de grap om was gegaan.

Dit in tegenstelling tot nu.nl Die meldden wel dat er veel 1 april grappen waren en noemden daarbij die van ons, maar ze verzuimden te vermelden dat ze er zelf ook ingetrapt waren. Zie hier. Hetzelfde deed Planet: zie hier.

Musicfrom.nl die ook in de grap waren getuind berichtte er wel weer netjes over nadat ze de opheldering in VARA Laat hadden gezien. Zie hier.

Webwereld was op 1 april weer 1 van de eersten die berichtten dat er een 1 april grap was geweest. Zij hadden als enige van de media direct door dat het een grap was. Net als vorig jaar. Zij plaatsten op 1 april dit jaar dit bericht.

Tenslotte nog de O.P. zelf. Daarbij heb ik één fout gemaakt. Ik had wel aangekondigd weer een 1 april grap te doen, maar heb verzuimd om tijdig te melden welke het zou worden. Maandagochtend werd Def P (voorman Osdorp Posse) al vroeg gebeld door BNN Radio (nog een happer), met het verzoek of Def commentaar wilde leveren op het master CD verhaal. Maar Def wist van niets en verwees door naar het RAMP kantoor. Pas later op de dag las hij de 1 april grap. Maar toen hij daarna door Willem Roose van het KINK FM-programma Avondland werd gebeld met dezelfde vraag, gaf hij eigenlijk weg dat het verhaal nep was. Zonde! Toch werd het de hele dag op Kink FM genoemd…

Er is overigens wel maandag meteen al een fan langs geweest bij het RAMP kantoor om de CD (‘ik heb em, ik heb em!’) af te leveren bij IJsblok….

——————————————————————————–

31 maart 2004
07:47

Het icen helpt niet echt. Denk ik. Maar goed, ik heb het pas drie keer gedaan nu. Toch nog maar even afwachten.
Je mag weten, het is ronduit bizar dat er geen weblog entry op deze site staat op 30 maart. Want oh oh oh, wat een dag was het gisteren. Maar helaas, niet geschikt voor publicatie. Nu ja, een deel wel. Morgen. De grap van het jaar… Want o wat heb ik gelachen de laatste dagen…

Ben benieuwd wat vandaag brengt. Het is zo overduidelijk lente!!

——————————————————————————–

29 maart 2004
15:28

Nee, nee, neeeeeeeeeeee!
Shin splints, the catch-all term for lower leg pain that occurs below the knee either on the front outside part of the leg (anterior shin splints) or the inside of the leg (medial shin splints), are the bane of many athletesrunners, tennis players, even dancers. They often plague beginning runners who do not build their mileage gradually enough or seasoned runners who abruptly change their workout regimen, suddenly adding too much mileage, for example, or
switching from running on flat surfaces to hills.

Dit heb ik dus. 100% zeker. Ik voelde het donderdag toen ik net twaalf minuten aan het lopen was voor het eerst: een ontstoken gevoel onderaan mijn rechterbeen, bij mijn scheenbeen. Daarna doorgelopen, omdat het alleen maar een beetje irriteerde. Het deed geen pijn. De dag erna zeurde het, maar in het weekend heb ik weinig gedaan dus ook weinig last gehad. Vandaag echter -ja, we zijn al vier dagen verder- doet het al bijna serieus pijn. Het is absoluut ontstoken en het irriteert steeds meer. Een beetje brandend gevoel. Ik mag van Pim absoluut niet lopen morgen. Op zijn vroegst donderdag pas weer. Ik denk dat ik zelfs dan nog niet kan.

En het is al bijna zondag… wat nu? Wat nu? Ik wil zo graag….

——————————————————————————–

28 maart 2004
14:15

Het is fantastisch mooi weer vandaag, maar ik zit thuis op de bank bestuurskunde literatuur te lezen. Ik lijk wel gek! Mijn leestempo is ongeveer twee bladzijden per half uur momenteel, omdat mijn gedachten elke vijf seconden wegdrijven naar veel leukere dingen. Desondanks moet ik nog maar een klein hoofdstukje en dan ben ik weer voorbereid op het komende college. As if…
Gisteren was een onverwacht leuke dag. Na het gebruikelijke was doen, vuil opruimen, boodschappen doen, etc. dat het weekend altijd vervuilt, en dan ook nog eens mijn werk voor XS4ALL, besloten Josta en ik plotsklaps dat we een kast voor haar kamer gingen kopen bij de IKEA. Die onderneming duurde uren, leverde uiteindelijk geen kast op en ging over in een uren durende conversatie die getekend werd door een continue slappe lach. 9,5 uur later was ik pas weer thuis. Lichtelijk aangeschoten.

Vandaag nog even een t-shirt of iets dergelijks kopen waarmee ik fatsoenlijk kan hardlopen. Ik loop nu elke keer in een gewoon katoenen shirt en dat laat natuurlijk helemaal niets door. Erg verstikkend. Verder geen plannen. Hoewel het huis echt een beetje aan kant moet. Bah… Het is veel te mooi weer…. Maar ja… Attila is ook al het hele weekend aan het werk. Vrijdag pas om 03.30 uur thuis (leuk zo’n 19,5 uur durende werkdag!), gisteravond pas om 00.00 uur (ja, op zaterdag) en hij is nu ook alweer bezig…

Dus dat ene hoofdstuk dat ik nog moet lezen, dat moet dan ook echt maar even. Het is sowieso mijn eer te na om voorgeschreven literatuur niet te lezen. 🙂

Oh ja, even volstrekt uit enige context van deze berichtgeving… Er is een nieuwe term gelanceerd in de PvdA Rotterdam: de duikvereniging. De meest briljante term van het afgelopen jaar denk ik zo. De duikvereniging staat voor mensen die achter de schermen graag kritiek leveren op alles wat los en vast zit, maar zodra puntje bij paaltje komt in het open debat ineens in geen velden of wegen te bekennen zijn. Een bijzonder herkenbaar gegeven in elke politieke partij ben ik bang. Ik hoop in ieder geval dat ik er nooit bij zal horen!

Overigens wordt het verhaal over Els Kuijper waar ik vorige week over verhaalde inderdaad op de spits gedreven. Gisteren stond zij weer in het RD met een reactie op de brief van het bestuur. Helaas sprak zij daarin alleen verwijtend richting Ocker ("het stuk van Ocker"), terwijl het toch echt een brief van het bestuur was. Ik wil me ook aangesproken voelen. Het zal dinsdag op de jaarvergadering wel vuurwerk worden, alsnog. Ik ben er dan alleen niet bij, als enige. College he…

Oh… en ondertussen ben ik bang dat ik iets verkeerds heb gezegd tegen iemand… Ik sta op ignore…?

——————————————————————————–

26 maart 2004
11:52

Waarom ik niet eerder een weblog ben gestart? Welnu, omdat ik het nut er niet van inzag en omdat ik geen idee had wat ik zou moeten vertellen. Nuttig is het natuurlijk nog steeds niet en eigenlijk staan alle interessante dingen om te vertellen ook niet op dit weblog, zoals ik eerder al meldde. Gisteravond werd ik er zelfs even haarfijn op gewezen door een oud-docent van mijn middelbare school dat hij weigert om nog langer naar mijn weblog te kijken. Hij wil persoonlijk ingelicht worden over mijn wel en wee. En gelijk heeft hij!
Voor wie doe ik dit dan? Voor mezelf vooral. Een soort geheugensteuntje voor over tien jaar. Dat ik globaal nog een beetje weet wat ik nu deed. Maar ja, als ik inderdaad alle echt interessante dingen (voor mij althans) hier niet neerzet, dan schiet het niet echt op he? Dilemma’s, dilemma’s.

Voorlopig tik ik nog wel even door, je moet toch wat om even je zinnen te verzetten af en toe!

Dus over naar de orde van de dag: vandaag is het erg mooi weer en daarmee ook erg vervelend om binnen te zitten. Vooral ook omdat ik sinds het lopen van gisteren weer barst van de energie. Ik was dan ook alweer om 05.30 uur wakker. Hopeloos! En dat terwijl ik gisteravond gewoon rond 00.00 uur ging slapen. Sport doet vreemde dingen met je. In plaats van dat je er moe van wordt, krijg je juist meer energie. En minder gewicht, heb ik ook gemerkt. Ik ben sinds begin maart nu al vier kilo afgevallen. Begint bijna eng te worden, want zo dik was ik al niet… 🙂

Vandaag even flink wat uitzoekwerk bij mijn stage, de opdrachten blijven maar binnenstromen. Maar, vanavond wordt het weer leuk! Dan is het XS4ALL etentje dat ik samen met twee andere XS4ALL-ers voor het personeel heb georganiseerd. Wel weer naar Amsterdam, maar het zij zo. 🙂

——————————————————————————–

25 maart 2004
16:53

Ik ben best heel erg trots op mezelf. Schreef ik een paar uur geleden nog dat ik zo moe was, inmiddels ben ik TOCH gaan hardlopen en dat ging erg goed. Ik heb langer gelopen dan ooit eerder in mijn leven. Ooit liep ik 35.05 over zes kilometer, vandaag liep ik met 8,5 kilometer per uur 45 minuten lang. De tien kilometer lijkt bijna te doen op 4 april…
Nog even aan het werk nu en dan vanavond een pittige PvdA-vergadering ben ik bang als ik de agenda zo zie…

——————————————————————————–

25 maart 2004
13:14

Ik ben vandaag weer bij XS4ALL. Maar echt vrolijk word ik er niet van. Er ligt veel teveel werk en ik ben supermoe. Zes dagen per week werken en dan zo’n vier dagen per week ‘s avonds een of andere vergadering… het begint toch een beetje teveel te lijken. En ik moet nog tot eind juni…

——————————————————————————–

24 maart 2004
17:23

Zo. Voor het eerst in maanden weer eens iets aan mijn studie gedaan. Ik tel mijn scriptie natuurlijk even niet mee. Gisteravond was het eerste college van mijn laatste vak ooit, als het goed is. Avondcolleges zijn sowieso altijd al erg vermoeiend, maar het moet gisteravond voor de docent wel heel erg geweest zijn, met drie uiterst vervelende studenten op de voorste bank die bijzonder actief meededen, maar dan wel op een hele eigenwijze en cynische manier. Of ik bij die drie studenten hoorde? Hoe kom je erbij! 🙂
Maar goed, elke week moet er ook een heuse opdracht ingeleverd worden en daar heb ik me vandaag dus maar even aan gezet. De illusie dat ik deze week nog aan mijn scriptie toekom heb ik namelijk al van me afgezet, want daarvoor krijg ik veel teveel andere opdrachten naar me toe nu. Dan maar even iets semi-nuttigs doen! Kort maar krachtig echter, want ik ben alweer klaar.

Morgen weer naar XS4ALL… en hardlopen! Lopende band werk dit keer, ik ben benieuwd hoe het morgen gaat. Het lopen van gisteren zit nog in mijn benen. En die vergadering van maandag en het college van gisteravond hebben me ook niet echt veel extra energie gegeven (ik ben moe!). Maar, luctor et emergo!!!

——————————————————————————–

23 maart 2004
14:16

Jaaa…. even pauze! Ik word een beetje gek vandaag van alle drukte. Elke keer als
ik eindelijk klaar zit om weer een paar woorden op papier te zetten voor mijn scriptie, dan loopt er net weer iemand naar binnen die vraagt of ik even iets uit kan zoeken. Of er komt een mailtje binnen met een soortgelijke strekking. Of de telefoon gaat. Of de hond van Florus loopt weer eens naar binnen omdat hij weer eens aangehaald wil worden (het is wel een vreselijk lieve hond trouwens!). Kortom: zucht.
Niet dat al die opdrachten soms niet heel erg interessant zijn hoor. Ik kom ineens op websites waarvan ik het bestaan wel vermoedde, maar waar ik voorheen niets van wilde weten. Nu moet ik wel en het went snel. Google is your friend!

In die paar weken dat ik hier (stageplek; EPPA) nu zit, heb ik een hoop opgestoken over afvalverbranding en de daarbij horende milieuproblematiek, de strategie van KPN met betrekking tot mobiele telefonie, de nieuwe basisverzekering die in 2006 in werking moet treden, Europese politiek met betrekking tot bloed- en weefsel onderzoek, de liberalisering van de energiemarkt, problemen omtrent Multiple Sclerose, het retailbeleid van Ahold, de nieuwe hybride auto van Toyota, misbruik van subsidiegelden aangaande nieuwe windmolenparken en gaswinning in de waddenzee. Daarnaast pik ik in de Provinciale Staten fractie ook een en ander op over de Nota Ruimte en de eindeloze discussie over langere openingstijden van Zestienhoven en dergelijke.

De Nota Ruimte kun je volgens mij trouwens ook makkelijk de Nota Bouwen Maar noemen. Met als motto ‘ruimte voor ontwikkeling’ en uitspraken als ‘bundeling van economische activiteit in zes stedelijke netwerken’ en ‘ de concurrentiepositie van Nederland wordt versterkt door de ontwikkeling van nationale stedelijke netwerken en stedelijke centra’ begint het al lekker. Nog leuker wordt het als je leest over de ‘betrouwbare infrastructurele verbindingen die er tussen de zes stedelijke verbindingen moeten komen (goed), waarbij de open ruimte daartussen als dagrecreatie moet dienen.’ (nee!) En ronduit hilarisch wordt het als het gaat over het groene hart, wat verder afgebroken wordt door weer (nog steeds) aan de randen te gaan morrelen.

Maar het mooiste komt natuurlijk als laatste: buiten de zes stedelijke gebieden krijgen gemeentes de mogelijkheid om ‘zoveel woningen te laten bouwen als overeenkomt met hun natuurlijke bevolkingsaanwas’. Uitzondering zijn gemeenten in de buurt van kwetsbare natuur en in gebieden die met hoog water te maken kunnen krijgen. Daar kan het bieden van ruimte ‘moeilijk, onmogelijk, dan wel ongewenst’ zijn. De verstedelijking moet waar mogelijk niet ten koste gaan van de open ruimte, vinden de ministers.

Waar mogelijk….

Dag landschap! Bouwen Maar!

(Oh, wat heerlijk ongenuanceerd alleen alle potentieel negatieve kanten opnoemen, hier krijg ik vast zoals gewoonlijk over vijf minuten weer spijt van, maar ik mis nu mijn landelijke fietsroute van Roelofarendsveen naar Leiden zowaar… mopper mopper… al dat gebouw…!)

——————————————————————————–

23 maart 2004
07:38

Ik ben net terug van de eerste keer hardlopen na een week niets doen. Na het niet lopen van de CPC moest ik nu echt weer op pad. Ik heb vijf kilometer gelopen in 30.55. Ik heb geen flauw idee of dat goed is na zes keer lopen in twintig dagen tijd. Ik hoop het. Ik was dit keer na 09.18 bij de Shell. Langzamer dan mijn mislukte speedtest, maar wel 42 seconden sneller dan de keer ervoor toen ik net als vandaag in mijn eigen tempo liep. Op de terugweg vanaf de fly-over bij de Erasmus Universiteit lag het tempo echter weer wat lager. Maar ja, logisch. Wel voor het eerst iemand ingehaald zowaar. Dat is ook link… dan wil je sneller gaan lopen terwijl je weet dat dat niet handig is.
Ik was eerst nog van plan om bij het eindpunt door te lopen, maar toen ik daar eenmaal aankwam was de koek ook echt wel op. Het gaat nog verdomde lastig worden om die tien kilometer te lopen op 4 april, daar ben ik inmiddels wel achter. Het is al over twee weken…

Nog even voor mezelf op een rijtje. Na zes jaar nul komma nul lichaamsbeweging ging het als volgt:

Wie o wie weet mij te vertelllen of dit met deze achtergrond ronduit slecht, middelmatig of goed is? 🙂

——————————————————————————–

22 maart 2004
12:20

Ik heb dit weekend met grote interesse het nieuws gevolgd omtrent het interview dat Els Kuijper heeft gegeven in het Rotterdams Dagblad. Daarin gaf zij zaterdag te kennen dat ze in een nieuwe periode graag terug wil keren als wethouder. Het bestuur van de afdeling Rotterdam, waar ik in zit, heeft snel gereageerd. Ik ben benieuwd hoe een en ander valt…
En verder: vandaag even gelunched met Gerbrand. Dat is een collega-student van me, zoals de oplettende lezer al had kunnen zien. En wat is het toch een kleine wereld hier in Den Haag, want toen ik op hem stond te wachten kwam ik een van de weinige andere mensen die ik hier ken tegen: Peter van Heemst. Daar staat ook alvast een afspraak mee nu. Gezellig! Breekt de dag op een heerlijke manier… Net zoals gisteravond… ‘even’ op de thee bij Josta. Afijn… 5,5 uur later…

Lol…

——————————————————————————–

20 maart 2004
15:07

Nog steeds ziek, zwak en misselijk. Ik kan nauwelijks eten, terwijl ik wel een hongergevoel heb. Ik zit nu al de hele dag thuis zowat, beetje op bed liggen niksen. Zucht. En als er nu nog wat op TV was ofzo… maar nee. En de complete levensgeschiedenis van Juliana die vanmorgen is overleden heb ik inmiddels al in veertien varianten en 28 herhalingen wel gezien.
Bah.

Maar… het goede nieuws is… Chester heeft een huis!!! Loser!!! 🙂

——————————————————————————–

19 maart 2004
20:18

Morgen geen CPC-loop. Ik ben ziek… 🙁
Ik voelde me in de loop van de middag al wat slapjes, ongeconcentreerd. Maar toen ik net thuis kwam brak het door. Ik ben lijkwit, heb honger maar krijg niks weg en ik voel me slap en moe. Wat een zooitje deze week!

——————————————————————————–

19 maart 2004
13:47

Binnenkort is er een reünie van mijn oude middelbare school. De beste school (toen in ieder geval) op deze planeet: het Bonaventuracollege in Leiden. Ik ben er inmiddels al jaren weg (1997), maar ik mis het nog bijna iedere dag. Het Praethuys, het FAPSO-hok, de schoolkrantredactie, het klooster, de ijscoman in de zomer… Maar vooral ook mede-studenten (zoals Carola van Alphen, Wouter de Koning, Anne Slob, Cynthia Schild, Rikje Okker, Rico van Haastrecht, Wannes van der Mark, Bob Meerstadt, Angela Rosenkranz) die ik veelal niet meer gezien heb sinds ik weg ben en docenten: Jan van der Westen, Yol van Breukelen, Gerard Schelvis, Richard Coolwijk, Elly vd Boom, Jos Klaver, Guusje Groenen, Phil Rhebergen, Bauke Dooper, Henk Bontje, John Kruis, Alice van Zandwijk, Jaap vd Gaarden, Dik Kompier, jees… te veel om op te noemen. Maar ik zal Cees en Piet uiteraard niet onvermeld laten. 🙂
Sommige mensen, zowel docenten als leerlingen, zie ik gelukkig nog wel eens. En eigenlijk al sinds ik weg ben van school kom ik minstens één keer per jaar nog langs. Op de kerst-in, of zomaar. Ik ben nooit iemand geweest die makkelijk afscheid kon nemen …

Ik vind het dan ook vreselijk jammer dat ik veel mensen nooit meer zie. En dat ik andere mensen te weinig zie (wat ook deels aan mijzelf te wijten is natuurlijk). ‘Vroeger’ dacht ik dat bepaalde vriendschappen eeuwig zou
den zijn. Eeuwig blijkt helaas ernstig tijd- en plaatsgebonden te zijn. En dat is… eeuwig jammer.

Ik heb me in ieder geval voorgenomen om een hoop contactadressen te verzamelen op die reünie. Ik mis jullie!!!

Hoe anders was het op de universiteit de afgelopen vier jaar… Het duurde heel lang voordat ik mij daar kon binden aan een aantal mensen. Van binding aan de gebouwen was sowieso geen sprake, daar is alles veel te droefgeestig voor op Woudestein. Maar uiteindelijk werd ik ook hier weer het instituut ingezogen en eindigde ik als hoofdredacteur met de sleutel van de kamer van het faculteitsblad. Sommige dingen veranderen nooit. Inmiddels ben ik ook hier bijna weg, maar een paar mensen blijven toch weer vastzitten in mijn hart op de een of andere manier… collega studenten als Job Meines, Josta de Hoog, Daniel Nuijten, Pim Pasman en Gerbrand de Ruiter. En docenten als Sandra van Thiel, Kim Putters, Ko Colijn, Frans van Nispen, Menno Fenger en Wim Derksen.

Misschien komen mensen via google hun naam hier nog eens tegen. Over een week, of over vijf jaar. Zo ja: stuur eens een mailtje. 🙂

——————————————————————————–

19 maart 2004
11:36

Wel vervelend eigenlijk zo’n weblog. Je kunt er zoveel dingen niet inzetten. Vertrouwelijke gesprekken, geheime overleggen, persoonlijke conversaties, quotes uit vergaderingen, werkgerelateerde gebeurtenissen. Zo blijft er weinig over! 🙂
Afijn, dit mag ik dan wel vertellen: gisteren met mijn scriptiebegeleider mijn eerste hoofdstuk doorgenomen. Ik ben op de juiste weg. Of ik alleen even alle formele onzin over methodologische verantwoording e.d. er uit wilde gooien. Welnu, met genoegen! Ha!

——————————————————————————–

18 maart 2004
11:35

Weer vroeg wakker, 06.00 uur dit keer. Valt me nog mee…

Weird day, thoughts carry me away
No feelings to convey
Get up anyway
hope it makes some sense today
and I hope we find a way, ok
Weird day, don’t know what to say
Forgot it all before I said it
Said you lost your mind
I think that I’ve lost mine
but I’ll get it back in just a minute
Spilt my drink out of my cup
Spilt my mind you wiped it up
Spilt my heart you walked away.
I tripped over myself, I was trying to say
what a weird weird .. weird day, weird in my brain
You don’t turn around before you’re gone
Thoughts lead me astray, I always drift away
It’s been pretty strange here all day long
(© -Seven Year Glitch-)

——————————————————————————–

17 maart 2004
21:01

Het is bijna officieel lente, maar officieus werd die vandaag alvast ingezet. Wat een weer! Ik was om 08.00 uur al bij XS4ALL (traject Rotterdam-Diemen Zuid dus) omdat ik zo vroeg wakker was. Tegen de middag liep ik al in t-shirt buiten, heerlijk! De stemming was ook uitgelaten op kantoor, iedereen was vrolijk, speels en blij. Dat er ook nog gewerkt moest worden was even een vervelende bijkomstigheid, maar ja, de klanten blijven komen…
Vanmorgen dus vroeg wakker, maar rond 17.00 uur stortte ik in. Ik ga zo naar bed en het is pas net 21.00 uur! Toch nog even proberen wakker te blijven, anders moet ik er vannacht om 03.00 alweer uit omdat ik niet meer kan slapen.

Dan nog even een heel andere overpeinzing. Toch weer dat terrorisme… Ik heb de laatste dagen ongeveer elke krant gelezen die ik tegenkwam, maar wat mij zo opvalt is dat er zo gemakkelijk vanuit wordt gegaan dat Al Qaeda een goed georganiseerde groepering is die terreurcellen in diverse landen heeft waarmee contact wordt onderhouden. Waar komt dat idee toch vandaan? Al Qaeda is geen fysiek netwerk, het is een gedachte, een idee. En dat idee hang je aan, of niet. Er is geen daadwerkelijk contact nodig met andere mensen van Al Qaeda, elke aanhanger van het idee kan op eigen kracht een aanslag plannen en uitvoeren.

Even heel cru gezegd: iedereen kan een fanclub van zijn of haar favoriete artiest beginnen…

——————————————————————————–

17 maart 2004
06:17

Om 05:20 alweer wakker. Maar wel lekker geslapen vannacht. De spierpijn die ik na gisteravond weer in alle hevigheid mocht meemaken is al weer aardig weggetrokken. Toch zou ik meer moeten slapen. Blijft vreemd/wennen.
Vandaag naar XS4ALL. Toch maar even niet op de lopende band vandaag… overbelasting is nem jol, zoals ze dat op zijn Hongaars zeggen. En oh ja, het eerste hoofdstuk van mijn scriptie is af! Ik ben benieuwd of ik op de goede weg ben. Maar dat hoor ik morgen pas…

——————————————————————————–

16 maart 2004
19:37

Weer wat geleerd vandaag. Hardlopen is doodlopen. Het is geen! goed! plan! om zo snel mogelijk te gaan lopen, terwijl je eigenlijk al weet dat je dat never nooit vol gaat houden. Ik ben dus vanavond inderdaad gaan lopen, met als doel om zo snel mogelijk naar de Shell (eind Maasboulevard) te lopen en weer terug. Afgelopen weekend liep ik heen in exact tien minuten, en na 20.43 was ik weer terug. Ik wilde nu sneller. Dus ik vanaf het begin al aanzetten, en binnen no time was ik weer net zo kapot als die eerste dag dat ik ging lopen… Na 8.33 kwam ik bij de Shell, maar ik moest toen stoppen met rennen. Dus weer wandelen terug en na anderhalve minuut toch weer rennen. Dit keer in een stuk rustiger tempo. Ik moet wel 100 keer gedacht hebben ‘ik stop nu’, maar ik ben doorgelopen. Sterker nog, de laatste paar honderd meter zette ik aan, steeds sneller en sneller. En het deed zo’n pijn… (en dan toch doen?!). Pas toen ik weer bij het beginpunt was keek ik op mijn horloge: op de seconde af precies twintig minuten. Ik had echt niet verder kunnen gaan. Een snelle vijf kilometer zit er echt niet in, haha. Uitlopen dat ding. Dat wordt doel één.
Wat een hel. Hardlopen is vreselijk! Maar ja, er is maar één oplossing natuurlijk: doorgaan, doorgaan, doorgaan.

——————————————————————————–

16 maart 2004
07:28

Help, ik voel me brak! Mijn metabolisme en mijn bioritme zijn toch wel een beetje verstoord geraakt door mijn spontaan gewijzigde leefwijze (ik eet sinds twee weken anders en ik ben gaan sporten). En dat eerste was gisteren denk ik aanleiding voor problemen met het tweede. Ik heb gisteren net te weinig gegeten denk ik en de drie koppen sterke thee die ik gisteravond tijdens de Provinciale Statenvergadering dronk zijn behoorlijk verkeerd geland. Normaal gesproken als ik ‘s avonds thee drink (en dat doe ik tegenwoordig elke donderdagavond bij de PvdA bestuursvergaderingen in Rotterdam) dan kan ik daarna prima slapen. Maar met al dat gezonde eten en dat geloop de laatste tijd wordt alles anders. Mijn werkdag liep gisteren van 9 tot 22 uur, maar moe: nee. Pas om 02.30 uur vielen mijn ogen dicht, maar om 04.30 was ik er al weer uit omdat ik beneden iets dacht te horen (de monitor van de PC stond nog aan, maar er was natuurlijk niemand). Daarna tot 7 uur liggen draaien. Vreselijk… En ik zou er dus om 7 uur uitgaan om te gaan hardlopen, maar ik voel me te brak nu en ik heb nog spierpijn van zondag. Ik kom net twee rustdagen te kort om me goed voor te kunnen bereiden op die CPC loop. Eigenlijk moet ik morgen pas weer trainen, en dan zaterdag weer en dan zou dinsdag die loop moeten zijn. Maar helaas…
Ik heb me nu voorgenomen om vanavond dan maar te gaan lopen zodra ik thuis kom. Ik hoop dat ik me dan wat beter voel, ik voel me nu toch een beetje raar misselijk. Goed eten vandaag dus.

Kon ik nog maar even slapen nu! Maar ik ben veel te onrustig… Andere factoren in het spel?

——————————————————————————–

15 maart 2004
13:05

N
a 11 september ben ik bewust anders gaan reizen. Elke dag in de spitstrein van Rotterdam naar Diemen voelde gewoon niet goed meer aan. Dus reisde ik zoveel mogelijk een uur na de spits. En dat ben ik tot op de dag van vandaag (voor zover het mogelijk was) blijven doen. De aanslagen in Spanje maken me misselijk. Enerzijds vanwege het feit van de aanslagen zelf, anderzijds vanwege mijn ‘gelijk’.
De uitspraken van de Nederlandse regering dat Nederland geen extra maatregelen zou hoeven te nemen om de veiligheid te waarborgen omdat ‘we niet op de bekende lijstjes staan’ begrijp ik absoluut niet. De Nederlandse regering steunt Bush. Punt. Geen onzin over politieke of militaire steun meer a.u.b., steun=steun. En dan gaat het er helemaal niet om of ik het daarmee eens ben of niet, het gaat om de perceptie bij groeperingen als Al Qaeda. Die zijn niet geinteresseerd in de komma’s in het wel-niet steunverhaal, die zien alleen de grote lijnen. Namelijk dat Nederland Bush steunt. Het is volgens mij heel simpel: lijstje of geen lijstje, Nederland is wel degelijk een potentieel doelwit.

Het enige dat terroristen misschien weerhoudt om hier een grote aanslag te plegen is de grote bewegingsvrijheid die terreurcellen in Nederland waarschijnlijk hebben. Ik kan me zo voorstellen dat Nederland een verzamelplek is voor lieden met kwade bedoelingen. Dat hoeft natuurlijk helemaal niet zo te zijn, het is meer een gevoel…

Er wordt alweer druk vergaderd over nieuwe te nemen veiligheidsmaatregelen in Europa. Ik denk niet dat technische maatregelen aanslagen kunnen voorkomen. Dialoog… wederzijds respect en wederzijdse afhankelijkheden creëren of afdwingen, dat is de way out. Hoop ik…

Terrorisme. Het dilemma van onze tijd. Vandaar ‘Hope despite the times’ als titel van mijn weblog, geleend uit de tekst van het R.E.M.-nummer ‘These Days’.

We are young despite the years
We are concern
We are hope despite the times

——————————————————————————–

14 maart 2004
22:58

Tijd voor een weblog… Vandaag voor de vijfde keer hardgelopen. Ik begon op 3 maart, met het voornemen om elke dag te gaan rennen om zodoende op 4 april tijdens de marathon van Rotterdam de tien kilometer te kunnen lopen. Saillant detail was dat ik voor 3 maart 2004 al ruim zes jaar geen enkele lichaamsbeweging had gehad. Vroeger natuurlijk wel heel fanatiek gesport, maar sinds ik van de middelbare school af ben, is alles gestopt. Tot 3 maart dit jaar dus. Geïnspireerd door marathonloper en alleskunner Wim D. had ik besloten om serieus te gaan werken aan mijn conditie, door te gaan hardlopen.
Afijn, elke dag vanaf 3 maart… Dat was natuurlijk dom, want onmogelijk. Al op dag één ging ik bijna ten onder, zo slecht was mijn conditie. Na drie minuten rennen was ik he-le-maal op. Mijn spieren huilden en mijn longen rammelden aan alle kanten. Na wat wandelen toch nog een paar keer vijf minuten aaneengesloten kunnen redden, maar o wat deed het pijn… De dag erna liep ik ondanks de opkomende spierpijn weer… Weer een aantal keer vijf minuten, met mijn tong op mijn knieën. Het was vreselijk. En de spierpijn de dagen erna bijna onmenselijk: alsof er mesjes in mijn benen zaten…

Na vijf dagen noodgedwongen rust toch weer gaan lopen. Dit keer 7,5 minuut. En een paar dagen later 15 minuten (mijn doel was 10). En vandaag, met uiteindelijk hartslag 182, 30 minuten (doel was 20). Kortom: het gaat snel beter. Zaterdag ga ik meedoen aan de vijf kilometer op de City Pier City loop. Niet om een snelle tijd te halen (haha), maar om hem uit te lopen. Met alles binnen het half uur ben ik blij. Ik heb nog een lange weg te gaan…

(Maar die tien kilometer die ik volgens de trainingsschema’s die ik online vond pas op zijn vroegst rond 29 mei zou kunnen lopen met mijn conditie, die ga ik dus lekker wel 4 april al uitlopen!

Gevaarlijke belofte…)

Leave a Reply Cancel reply