Op de website van Vrij Nederland schrijf ik regelmatig over de campagne hier in de VS. Doorgaans plak ik die teksten NIET hier op mijn blog, maar voor vandaag wilde ik even een uitzondering maken:

—–

Paniek in het McCain kamp donderdag. Steve Schmidt, die vorige week het roer overnam als ‘day to day manager’ van McCain’s campagne heeft de puinhoop van de afgelopen maanden niet op weten te ruimen. Sterker nog, deze week was ronduit desastreus voor de Republikeinen.

Het grootste verhaal donderdag was de uitspraak van een van zijn belangrijkste economie adviseurs, Phil Gramm. Die zei in een interview dat de economische situatie een ‘mentale recessie’ is, en dat Amerikanen die zich in moeilijkheden gebracht zien door de economie ‘whiners’ zijn. In april zei McCain zelf al dat de problemen ‘psychological zijn.’ De reactie van de DNC was simpel: Amerikanen zeuren niet over de economie, ze lijden onder het gewicht ervan.

De chaos bij de Republikeinen was onmiddellijk zichtbaar. Eerst verdedigde een medewerker van McCain de uitspraken van Gramm, later probeerden ze het verhaal te spinnen alsof het niet om Amerikaanse burgers ging, maar om het leiderschap in de VS. Maar niet alles is te spinnen. Binnen enkele uren stonden er duizenden artikelen op internet over Gramm’s uitspraak.

Maar de uitglijder was slechts een van de vele deze week. Een dag eerder noemde McCain Social Security ‘a disgrace’, wat hem op grote kritiek kwam te staan.

Potentiele vice-presidentskandidate Carly Fiorina loog een tijdje geleden over Obama’s stemgedrag, door te zeggen dat Obama geen enkele belastingverlaging heeft voorgesteld, terwijl er een voorstel van hem ligt voor een belastingverlaging van $1,000 dat ten gunste van 95 procent van de Amerikaanse bevolking zou komen. McCain voegde nu een leugen toe, maar dan over zijn eigen stemgedrag voor veteranen.

Ook Irak kwam weer in het nieuws. In de laatste zes maanden heeft McCain ten minste drie verschillende data genoemd als antwoord op de vraag wanneer de Amerikaanse troepen terug moeten worden getrokken uit Irak. Deze week werd het nog ongeloofwaardiger, toen hij opmerkte dat het ‘not too important’ is. Op dit filmpje zijn de uitspraken te zien.

Er was nog meer. In 2003 stemde McCain tegen een voorstel dat verzekeringsmaatschappijen zou dwingen om de pil te vergoeden. Een reporter vroeg deze week of hij daar nog steeds zo over denkt. ‘I don’t know what I voted’, zei McCain. De reporter legde het hem nog maar eens uit, stelde de vraag nog een keer, waarop een secondenlange stilte volgde waarna McCain zei: ‘I have cast thousands of votes in the Senate. I will respond to—it's a, it's a…’ ‘Delicate issue’, voegde de reporter dan zelf maar toe.

De economie speelde een grote rol in de campagne deze week. McCain dacht het nieuws daarover te kunnen domineren en kwam met een plan om in 2013 het Amerikaanse budget in balans te hebben. Binnen enkele uren werd het plan compleet neergesabeld door economen. De cijfers klopten simpelweg niet, het zou niet mogelijk zijn. De groei van de economie zou gedurende vijf jaar maar liefst 8% moeten zijn, wat niet gelukt is sinds de Tweede Wereldoorlog.

Wellicht het meest spectaculaire rampverhaal voor McCain deze week was de stemming over Medicare betalingen in de Senaat van woensdag. Op 26 juni was er een stemming over het verlagen van betalingen aan dokters met 10,6%. De Democraten kwamen EEN stem te kort om het voorstel tegen te houden. Ted Kennedy was immers niet aanwezig. Die herstelt nog van zijn hersentumor. De Republikeinen hadden echter niet genoeg stemmen om het voorstel er door te drukken, doordat er ook aan hun zijde iemand ontbrak: John McCain.

Woensdag was de herstemming. John McCain kwam wederom niet opdagen. Ted Kennedy echter wel, onder luid applaus van zijn collega’s en -tegen het decorum in- mensen op de tribune. Kennedy veegde de verlaging van tafel met zijn stem, waarna zelfs een aantal Republikeinen hem volgde.

Grote verliezer: John McCain, die deze week liet zien dat hij ‘out of touch’ is met het electoraat. De ‘revamping’ van zijn campagne heeft vooralsnog niet gewerkt.