Momenteel zit ik in Tokyo via een live videoverbinding te discussieren met een professor in Ecologie/Biodiversiteit. Zijn verhaal is verontrustend. Er verdwijnen dagelijks ongeveer 100 keer zoveel soorten dieren en planten als dat er nieuwe bijkomen. In India bestonden 30.000 soorten rijst, maar er worden er vandaag de dag nog maar 10 verbouwd. 91% van alle koeien in Amerika bestaat uit Holstein koeien. En in Europa smaakt alles tegenwoordig naar plastic, zoals we uit ervaring weten, omdat er zo ongeveer nog maar 1 soort galiameloen wordt verbouwd, 1 soort paprika, 1 soort komkommer, etc. En dankzij geopolitieke en economische belangen ziet het er niet naar uit dat er een omslag op serieuze schaal komt. Het zoveelste verhaal deze week in Tokyo wat eigenlijk alleen maar depressief stemt. Sustainability is hier het thema, maar ook al zijn de technologische middelen voorhanden, niemand ziet het gebeuren.