Gisteren had ik ook een lang gesprek met Zhang Shi. Hij komt uit de buurt van Xian, 367 km hier vandaan. Hij is een Christen en wordt opgeleid tot priester. Hij denkt erover om de rest van zijn leven missiewerk te gaan doen in India. Ik was dan ook enigszins verbaasd (understatement) toen hij me vertelde dat ze bij hun Engelse les teksten kregen over euthanasie in Nederland. En nog verbaasder toen hij -na uitleg van mijn kant hoe dat werkt- zei dat hij dat wel goed beleid vond. Net zoals abortus. Daarna heb ik hem uitgelegd wat de film Life of Brian is en die wil hij nu zien. Toevallig heb ik hem op mijn laptop bij me, ben benieuwd wat hij ervan vindt. Ik ga proberen hem mee te krijgen naar het weeshuis over 2,5 week, want in Xian is hij vrijwilliger in het weeshuis daar en hij dacht eigenlijk dat hij in Houma zes weken in het weeshuis zou werken nu. Dat hij nu ineens drie weken op het platteland zit was voor hem een verrassing.

Op de terugweg naar het klooster wilde ik even een kijkje nemen in de kippenboerderij die op de route lag. Samen met Wouter en Zhang Shi vroegen we of we even mochten koekeloeren. Dat mocht van de boerin. Die ik vervolgens het hemd van het lijf vroeg. Er zitten 5.000 kippen (nu ja, eigenlijk hanen, dus geen eieren) die binnen 45 dagen volwassen zijn en dan voor de slacht verkocht worden. De kuikens kopen ze voor 3,5 yuan (0,35 euro) en uiteindelijk worden ze voor 15 yuan verkocht. De winst per haan is 2 yuan. Per jaar hebben ze zes ‘runs’ en een totale winst van ongeveer 5.000 euro. Te verdelen onder vier mensen uit het gezin. Een vetpot is het dus niet, ook al hoeven ze geen belasting te betalen. En zeven dagen per week werken stemt ook niet altijd even vrolijk, leek mij zo.

Het is nu 20:00 uur. De kinderen zitten weer buiten, maar ik ben te moe om vandaag het gesprek aan te gaan. Over een half uur bespreken we met de dorpsvertegenwoordigers wat we morgen precies gaan doen. Ik denk dat ik daarna heel snel op bed lig!