Maandagavond kregen we een soort staafmixers om het water van de pomp mee te kunnen laten koken. Ze zagen er al niet uit alsof ze aan alle mij bekende veiligheidsnormen voldeden en dat bleek ook te kloppen. Na een paar minuten stond de thermoskan van Wouter en Assia ineens in de brand en toen ze de stekker er snel uittrokken en de mixer eruit wilden halen, ontplofte die laatste. Scary stuff.

? Avonds bespraken we met wat vertegenwoordigers van de dorpelingen wat we precies zouden gaan doen op het land. Na een fuzade (ingewikkeld) gesprek van meer dan een uur kwam eruit dat we op dinsdag appels zouden gaan sealen.

En dat is dan ook precies wat we vandaag aan het doen zijn. Om acht uur liepen we naar het veld en tot half twaalf waren we nonstop bezig met het vouwen van plastic zakjes om kleine appeltjes. Bescherming tegen wormen en luizen. Zodra er een zakje om zat, moesten ze dichtgebrand worden met een soort aanmaakhoutje. Ik kreeg het voor elkaar om dat ding in een onbewaakt ogenblik tegen mijn middelvinger te houden, waardoor ik een grote brandblaar kreeg. Erg fijn.

Ondertussen hoorden we over de andere projectgroepen. Bij de school schijnt de sanitaire voorziening erger te zijn dan alles tot nu toe bij elkaar. In het weeshuis wordt van half zeven ? morgens tot half negen ? avonds gewerkt en de oogkliniek heeft juist te weinig werk voor de projectgroep. Die mensen gaan waarschijnlijk als alternatief af en toe naar een katoenfabriek.

Het is nu (13:30 uur) pauze. Later op de middag gaan we weer verder tot ongeveer half zeven. Ik ben blij dat we nu even in de schaduw kunnen zitten om te relaxen, want het is behoorlijk warm. Gelukkig wel een strakblauwe lucht hier. We zijn voorlopig even verlost van de smog. Verder is het heerlijk stil, los van de talloze vogels die hier eindeloos door kwetteren. En de sterrenhemel gisteravond was fantastisch. Ik heb nooit zoveel sterren gezien als hier!