Gisterochtend gingen we weer eens fijn schoffelen. Het was weer bloedheet, dus het werk was loodzwaar. En daarna geen siesta, want we moesten meteen weer door naar de school. Dit keer omdat het de Dag van het Kind was. De vlaggen hingen uit en er was een groots onthaal op een podium dat je bij een speech van de leider van de communistische partij verwacht. Alleen zaten wij daar nu dus. Op twee meter hoogte, met tegenover ons 500 leerlingen en tientallen ouders en andere belangstellenden. Het zoveelste moment waarop we ons ?amelijk ongemakkelijk?voelden. En natuurlijk moesten we ook optreden. Want dat is wat je bij publieke bijeenkomsten / feesten in China doet: optreden.

Dus wij zongen met z? zevenen ?ld MacDonald has a farm? inclusief bijbehorende dierengeluiden (en ja Remco, je kunt trots op me zijn, ik was het schaap). En daar kregen we de kinderen wel mee aan het lachen. En onszelf.

Vandaag weer schoffelen. Toen de rest van de groep om elf uur naar het klooster terug ging, besloot ik om nog even door te gaan. Ik bedoel: de hitte was niet te harden, de grond was nog steeds kurkdroog en keihard, ik had te weinig water bij me en ik was de enige die nog over was, dus welke andere keus zou je dan hebben? 🙂

Na de siesta schoffelden we weer verder. En we bespraken de mogelijke gevolgen van de overwinning van Rutte op Verdonk. Nederlands nieuws reist snel. Zelfs hier op het platteland in China is het het gesprek van de dag… Ondertussen waren Kees en Wouter naar de school om daar aan tien docenten het liedje te leren. Uiteraard liep het weer anders dan ze verwacht hadden, want ineens bleek dat ze het niet alleen aan die tien docenten moesten leren, maar ook aan 100 leerlingen. Dat duurde twee uur, maar dan heb je ook wat. Wouter heeft er opnamen van gemaakt. Luister zelf maar hoe 100 Chinese kinderen klinken die net een Engels liedje hebben geleerd… Old MacDonald.mp3….

Het is nu 21:30 uur en we leren het nummer nu aan de nonnen van het klooster. En ja, dat vind ik heel normaal. Niets is vreemd in China. Echt niet. Behalve wij dan misschien.